Theofylline | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Structuurformule van theofylline
| ||||
Molecuulmodel van theofylline
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C7H8N4O2 | |||
IUPAC-naam | 1,3-dimethyl-7H-purine-2,6-dione | |||
SMILES | CN1C(=O)N(C)c2nc[nH]c2C1=O
| |||
CAS-nummer | 58-55-9 | |||
PubChem | 2153 | |||
Wikidata | Q407308 | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H301 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P301+P310 | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Aggregatietoestand | vast | |||
Smeltpunt | 271-275 °C | |||
Slecht oplosbaar in | water, ethanol | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Theofylline, ook bekend onder de naam dimethylxanthine, is een methylderivaat van xanthine, dat toegepast wordt als medicijn bij ziekten van de ademhalingswegen, zoals COPD of astma. Het middel is onder een groot aantal merknamen in de handel (geweest). Ten gevolge van het grote aantal bijwerkingen wordt het medicijn tegenwoordig weinig meer toegepast. Als lid van de xanthine-familie zijn er zowel moleculair structurele als farmacologische overeenkomsten met cafeïne. De stof komt voor in thee, zij het in zeer kleine hoeveelheden:(~1 mg/L).[1] Voor therapeutische effecten is een veel hogere dosis nodig.[2] Hoeveelheden tot 3,7 mg/g zijn gevonden in Criollo-cacaobonen.[3]
De voornaamste effecten van theofylline zijn: