Thiabendazool | ||||
---|---|---|---|---|
Structuurformule en molecuulmodel | ||||
Structuurformule van thiabendazool
| ||||
Algemeen | ||||
Molecuulformule | C10H7N3S | |||
IUPAC-naam | 2-thiazol-4-yl-1H-benzoimidazool | |||
Andere namen | tiabendazol, TBZ | |||
Molmassa | 201,24768 g/mol | |||
SMILES | N1C(=NC2=C1C=CC=C2)C3=CSC=N3
| |||
InChI | 1/C10H7N3S/c1-2-
4-8-7(3-1)12-10(13-8)9-5- 14-6-11-9/h1-6H,(H,12,13) | |||
CAS-nummer | 148-79-8 | |||
EG-nummer | 205-725-8 | |||
PubChem | 5430 | |||
Wikidata | Q424986 | |||
Waarschuwingen en veiligheidsmaatregelen | ||||
H-zinnen | H410 | |||
EUH-zinnen | geen | |||
P-zinnen | P273 - P501 | |||
EG-Index-nummer | 613-054-00-0 | |||
LD50 (ratten) | (oraal) 3100 mg/kg | |||
Fysische eigenschappen | ||||
Smeltpunt | ca. 300 °C | |||
Dampdruk | - Pa | |||
Oplosbaarheid in water | 0,050 g/L | |||
Nutritionele eigenschappen | ||||
E-nummer | E233 | |||
Tenzij anders vermeld zijn standaardomstandigheden gebruikt (298,15 K of 25 °C, 1 bar). | ||||
|
Thiabendazool is een biocide dat gebruikt wordt tegen schimmels (fungicide) en parasieten (parasiticide) en als conserveermiddel.
Horace D. Brown en collega's van het Amerikaanse farmaceutische bedrijf Merck, Sharp & Dohme publiceerden in 1961 een kort artikel waarin ze de synthese en het antiparasitaire karakter van thiabendazool beschreven.[1] Het volgende jaar verkreeg Merck & Co. een octrooi op deze stof en vergelijkbare verbindingen.[2] Producten met thiabendazool kwamen rond 1964 op de markt.