Tijdslogica

Tijdslogica's of temporele logica's kunnen worden gezien als uitbreiding van de propositielogica, de predicatenlogica, de modale logica of de hybride logica. Hierbij is er extra formele apparatuur om uit te drukken of iets in het verleden, het heden, de toekomst het geval is, mogelijk het geval is, of het in een mogelijke toekomst het geval is, enzovoorts. Met andere woorden kan temporele informatie met het formele systeem verwerkt worden.

Een van de onderscheiden die bij temporele logica's worden gemaakt, is die tussen logica's die tijd als een lineair gegeven zien, en die, die het toestaan dat er vertakkingen in de tijd bestaan. Dit laatste kan gezien worden als mogelijke toekomstige scenario's, of, bijvoorbeeld in een sciencefiction setting of de kwantummechanica, toekomstige parallelle werelden binnen een multiversum. Een ander onderscheid is dat tussen systemen die tijd discreet beschouwen, zoals als verzameling tijdstippen, en die waarbij tijd continu is.

Voorbeelden van tijdslogica's zijn die van Arthur Prior en die van Hans Reichenbach.