Een tippelzone is een door de (lokale) overheid aangewezen plek waar tippelprostitutie wordt toegestaan, en soms gereguleerd.
Lokale overheden wijzen tippelzones aan om overlast door prostituees en hun klanten tegen te gaan door prostitutie op een (veelal enigszins afgelegen) plaats te concentreren. Bovendien kan de overheid op deze wijze meer grip op de branche krijgen met het oog op veiligheid, hygiëne, hulp, en bestrijding van vrouwenhandel en uitbuiting.
Meestal worden er op de tippelzone enkele voorzieningen aangeboden voor de prostituees, zoals medische hulp, gratis condooms, een 'huiskamer' of juridisch advies. Ook zijn er soms afwerkplekken, zodat de klanten en de prostituees niet van de zone af hoeven te gaan. Gemeenten hopen met een tippelzone ten eerste de overlast van inwoners van een stad te beperken en een beheersbare situatie op het gebied van straatprostitutie te creëren en de negatieve verschijnselen, zoals vrouwenhandel, uitbuiting en geweld beter te kunnen aanpakken. Ten tweede is het doel vaak om beter te kunnen controleren op minderjarige prostituees en de geldigheid van verblijfspapieren en werkvergunningen. Ten derde bieden de tippelzones de mogelijkheid in contact te komen met een groep prostituees die anders vooral 'ondergronds' zou werken, met alle risico's van dien.
Sommige tippelzones zijn feitelijk niets meer dan een aantal straten die worden aangewezen als gebied waar tippelen is toegestaan. Op andere plekken zijn de tippelzones echt voor dit doel aangelegd en ontworpen, zoals destijds in Amsterdam. Vaak wordt een tippelzone gecombineerd met strenger toezicht op straatprostitutie elders in de stad.