Back Поход на десетте хиляди гърци Bulgarian Expedició dels deu mil Catalan Μύριοι Greek Ten Thousand English Expedición de los Diez Mil Spanish Hamar Milak Basque ده هزار Persian Dix-Mille French De Tsientûzen (hierlingen) Frisian Expedición dos dez mil Galician
| Tocht van de Tienduizend | ||
|---|---|---|
|
Oorspronkelijke generaals Generaals na de moord op de generaals |
De Tocht van de Tienduizend was de tocht die gemaakt werd door ongeveer 10.000 Griekse huursoldaten, vooral hoplieten, ingehuurd door Cyrus de Jongere om zijn broer, Artaxerxes II, van de Perzische troon te stoten.
De Tocht van de Tienduizend begon op 6 maart 401 voor Christus te Sardis[1], waar de Grieken zich aansloten bij het Achaemenidische leger van Cyrus. De mars bracht de troepen naar Cunaxa, een dorpje dicht bij Babylonië, waar ze bij Cunaxa de strijd aanbonden met Artaxerxes' leger. De Grieken wonnen hun deel van de slag, maar Cyrus sneuvelde, waardoor de Grieken in het midden van een groot rijk zonder leider achterbleven.
De leiding over het huurlingenleger werd overgenomen door de Griekse generaals, maar deze werden opgepakt en geëxecuteerd door de Perzische sjah tijdens de mars. De Grieken marcheerden verder door het bergachtige landschap van Klein-Azië, waar ze erg te lijden hadden onder de voortdurende aanvallen van vijandelijke bergstammen, een tekort aan voedsel en de aanhoudende sneeuw. Toen ze een glimp van de zee zagen, riepen de soldaten de legendarische woorden "Thalassa! Thalassa!" ("Zee! Zee!") uit.
Hierna marcheerden ze naar Thracië, waar ze een korte periode in dienst kwamen van koning Seuthes. Daarna werden ze ingehuurd door de Spartanen om een veldtocht te houden tegen de Perzische satraap Tissaphernes.
Daarmee hield in 399 v.Chr. de Mars van de Tienduizend op, twee jaar nadat ze vertrokken waren. Deze tocht werd beschreven door Xenophon, die na de moord op de generaals een deel van de leiding van het leger op zich had genomen, in zijn Anabasis.
De tocht en de gevechten die hadden plaatsgevonden toonden aan hoe zwak een hoplietenleger was dat niet ondersteund werd door cavalerie en lichte infanterie. Een halve eeuw later kwamen er echter belangrijke hervormingen onder Philippus II van Macedonië waarna er veel meer cavalerie en grote aantallen lichte troepen werden ingezet.