Transformatie (wiskunde)

In de wiskundige verzamelingenleer is een transformatie een (partiële) functie van een verzameling naar zichzelf, met andere woorden: een relatie

${\displaystyle R\subset A\times A}$

met de eigenschap dat iedere ${\displaystyle a\in A}$ hoogstens eenmaal optreedt als beginpunt van een koppel van de relatie.