Trilling

Een trilling of oscillatie is een periodiek herhaalde omkering van de bewegingsrichting. Een trilling wordt vaak veroorzaakt door de verstoring van een stabiele evenwichtssituatie.

Een voorbeeld van een trillend systeem is een object, opgehangen aan een veer die in beweging is gebracht, of een slinger in een klok. Ook de naald van een platenspeler vertoont een trilling tijdens het volgen van de geluidsregistratie in de groef van een grammofoonplaat, al is deze trilling minder regelmatig dan die in de andere voorbeelden. Geluid wordt voortgebracht door trillende lucht-deeltjes (gasmoleculen), en is, net als de andere bovengenoemde voorbeelden, een voorbeeld van een materiële, mechanische trilling. De voortplanting van geluid in een vacuüm is dan ook onmogelijk.

Behalve bovengenoemde mechanische trillingen, bestaan er trillingen van elektrische aard, zoals de heen en weer gaande elektrische stroom in een trillingskring.

Ook licht, uitgaande van zijn golfkarakter, kan worden opgevat als een trilling, en wel van elektromagnetische aard. Het is het elektromagnetische veld waardoorheen de lichtstraal zich beweegt, dat trilt. Voor een elektromagnetisch veld is geen materie nodig, en licht kan zich dan ook door een vacuüm verplaatsen.