Tuberculum genitale

Het tuberculum genitale^[1] of genitale uitsteeksel is een uitsteeksel tijdens de embryonale ontwikkeling bij zoogdieren. Het vormt zich door een sterke toename van cellen (proliferatie) van het mesenchym aan de hoofd- en buikzijde (cranioventraal) van het cloacamembraan bij beide geslachten en ontwikkelt zich uiteindelijk tot een primordiale penis (protofallus), die aanvankelijk bij beide geslachten even lang is. Aan de onderzijde van de primordiale penis ontstaat de urogenitale groef (sulcus urogenitalis), die links en rechts wordt begrensd door de twee urogenitale plooien (plicae urogenitales). Bij het menselijke embryo ontwikkelt het tuberculum genitale zich rond de vierde week van de zwangerschap (gerekend vanaf de laatste menstruatie) en wordt in week negen herkenbaar als een clitoris of penis. Nadat de plasbuis of spleet tot de vaginaopening is ontwikkeld,^[2] blijft een deel van het tuberculum genitale aanwezig, maar alleen als het uiteinde van de plasbuis, de glans penis, of als het verdikte zichtbare uiteinde van de clitoris, de glans clitoridis.^[3]

Bij de ontwikkeling van het mannelijke embryo naderen de twee urogenitale plooien van het tuberculum genitale elkaar ventraal en vormen de mannelijke plasbuis. De twee urogenitale plooien smelten samen in de middellijn en vormen het septum glandis.^[4]

1. ↑ FIPAT (Federative International Programme on Anatomical Terminologies). (2013). Terminologia Embryologica. Stuttgart: Thieme.
2. ↑ Netter, Frank (2022). Netter Atlas of Human Anatomy: Classic Regional Approach - Ebook. Elsevier Health Sciences, p. 194. ISBN 978-0-32379-375-9. Geraadpleegd op October 9, 2023.
3. ↑ Urogenital Development - External Genitalia 24 of 28. Units of Embryo Images. UNC School of Medicine. Gearchiveerd op 11 april 2011.
4. ↑ Joseph, Diya B.; Vezina, Chad M. (2018), "Male Reproductive Tract: Development Overview", Encyclopedia of Reproduction (in Engels), Elsevier, pp. 248–255, doi:10.1016/B978-0-12-801238-3.64366-0, ISBN 9780128151457, bezocht 2023-01-04