Tutor (Latijn: "beschermer", "behouder"; "voogd") was de Latijnse term om een voogd aan te duiden, die de tutela (voogdij) over iemand uitoefende. Een tutor bleef voogd over de bezittingen van impuberes of pupilli (minderjarigen (zonder vader)), tot deze meerderjarig waren (12 jaar voor meisjes, 14 jaar voor jongens). Terwijl jongens op hun veertiende niet enkel over hun bezittingen konden beschikken maar ook zelf juridische stappen konden nemen, moesten vrouwen beroep blijven doen op hun tutor om hen te vertegenwoordigen in juridische aangelegenheden.
Er werden drie soorten tutores onderscheiden: tutor testamentarius, tutor legitimus en tutor Atilianus.