Tweede Congolese Burgeroorlog

Tweede Congolese Burgeroorlog
Onderdeel van Eerste Congolese Burgeroorlog en de nasleep van de Rwandese genocide
Gebieden gecontroleerd door elke partij in juni 1999
Gebieden gecontroleerd door elke partij in juni 1999
Datum 2 augustus 1998 – 18 juli 2003
Locatie Democratische Republiek Congo
Resultaat Militaire patstelling
Strijdende partijen
Pro-regering:

Democratische republiek Congo
Vlag van Angola Angola
Vlag van Tsjaad Tsjaad
Vlag van Soedan Soedan
Vlag van Libië Libië

Anti-Oegandese strijdkrachten:
Verzetsleger van de Heer
ADF
UNRF II
FNI

Anti-Rwandese milities:
FDLR
ALIR
Interahamwe
RDR
Mai-Mai
Andere Hutu-gebonden strijdkrachten

Anti-Burundi-milities:
CNDD-FDD
FROLINA

Diplomatieke steun:
Vlag van Zuid-Afrika Zuid-Afrika
Vlag van Zambia Zambia
Vlag van Tanzania Tanzania

Rwandese milities:
RCD
RCD-Goma
Banyamulenge

Oegandees geallieerde milities:
MLC
Forces du renouveau
UPC
Andere Tutsi-gebonden strijdkrachten

Anti-Angolese strijdkrachten:
UNITA

Buitenlandse staatsactoren:
Vlag van Rwanda (1962-2001) Rwanda
Vlag van Oeganda Oeganda
Vlag van Burundi Burundi


Opmerking: Rwanda en Oeganda vochten in juni 2000 een korte Zesdaagse oorlog uit om Congolees grondgebied.

Leiders en commandanten
Laurent-Désiré Kabila
(1997–2001)
Joseph Kabila
(2001–2003)
Sam Nujoma
Dimo Hamaambo
Martin Shalli
Robert Mugabe
Emmerson Mnangagwa
Constantine Chiwenga
Perrance Shiri
José Eduardo dos Santos
João de Matos
Idriss Déby
MLC Jean-Pierre Bemba
RCD Ernest Wamba dia Wamba
Laurent Nkunda
Jonas Savimbi
António Dembo
Yoweri Museveni
Paul Kagame
Pierre Buyoya
Troepensterkte
Mai Mai: 20,000–30,000 militie

Interahamwe: 20,000+

RCD-Goma: 40,000
MLC: 20,000
RCD-ML: 8,000

Rwanda: 8000+
Oeganda: 13,000

Verliezen
2.000 Oegandezen (alleen Kisangani)
4.000 rebellenslachtoffers (alleen Kinshasa)
5,4 miljoen+ doden (1998-2008)
350.000+ geweldsdoden (1998-2001)

De Tweede Congolese Burgeroorlog, ook wel bekend als de Tweede Grote Oorlog van Afrika of de Grote Afrikaanse Oorlog, ving aan in augustus 1998 in de Democratische Republiek Congo, iets meer dan een jaar na de Eerste Congolese Burgeroorlog. Deze nieuwe oorlog raakte verstrikt in vergelijkbare problematieken als zijn voorganger. Na verloop van tijd werden strijdende partijen uit verschillende hoeken van het Afrikaanse continent erbij betrokken. De oorlog werd officieel tot een einde gebracht in juli 2003, toen de Overgangsregering van de Democratische Republiek Congo aan de macht kwam. Ondanks de ondertekening van een vredesakkoord in 2002, bleef het geweld zich voorzetten in talrijke regio's van het land, met name in het oosten. Vijandelijkheden blijven voortduren, zoals bij de aanhoudende rebellie van het Verzetsleger van de Heer en de conflicten in de regio's Kivu en Ituri. Gedurende de oorlog raakten negen Afrikaanse landen en ongeveer vijfentwintig gewapende groeperingen betrokken bij het conflict.

In 2008 schatte het International Rescue Committee dat de oorlog en de nasleep ervan in totaal 5,4 miljoen levens hadden geëist, voornamelijk door ziekte en ondervoeding. Dit maakte de Tweede Congolese Burgeroorlog het dodelijkste wereldwijde conflict sinds de Tweede Wereldoorlog. Daarnaast werden nog eens 2 miljoen mensen ontheemd of zochten zij toevlucht in naburige landen. Het conflict werd deels gefinancierd door conflictmineralen, die een belangrijke bron van financiering waren voor zowel de oorlog zelf als de latere gevechten.


From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in