Tweede Congolese Burgeroorlog
|
Onderdeel van Eerste Congolese Burgeroorlog en de nasleep van de Rwandese genocide
|
|
Gebieden gecontroleerd door elke partij in juni 1999
|
Datum
|
2 augustus 1998 – 18 juli 2003
|
Locatie
|
Democratische Republiek Congo
|
Resultaat
|
Militaire patstelling |
Strijdende partijen
|
|
Leiders en commandanten
|
|
Troepensterkte
|
Mai Mai: 20,000–30,000 militie
Interahamwe: 20,000+
|
RCD-Goma: 40,000 MLC: 20,000 RCD-ML: 8,000
Rwanda: 8000+ Oeganda: 13,000
|
|
Verliezen
|
|
2.000 Oegandezen (alleen Kisangani) 4.000 rebellenslachtoffers (alleen Kinshasa)
|
5,4 miljoen+ doden (1998-2008) 350.000+ geweldsdoden (1998-2001)
|
|
De Tweede Congolese Burgeroorlog, ook wel bekend als de Tweede Grote Oorlog van Afrika of de Grote Afrikaanse Oorlog, ving aan in augustus 1998 in de Democratische Republiek Congo, iets meer dan een jaar na de Eerste Congolese Burgeroorlog. Deze nieuwe oorlog raakte verstrikt in vergelijkbare problematieken als zijn voorganger. Na verloop van tijd werden strijdende partijen uit verschillende hoeken van het Afrikaanse continent erbij betrokken. De oorlog werd officieel tot een einde gebracht in juli 2003, toen de Overgangsregering van de Democratische Republiek Congo aan de macht kwam. Ondanks de ondertekening van een vredesakkoord in 2002, bleef het geweld zich voorzetten in talrijke regio's van het land, met name in het oosten. Vijandelijkheden blijven voortduren, zoals bij de aanhoudende rebellie van het Verzetsleger van de Heer en de conflicten in de regio's Kivu en Ituri. Gedurende de oorlog raakten negen Afrikaanse landen en ongeveer vijfentwintig gewapende groeperingen betrokken bij het conflict.
In 2008 schatte het International Rescue Committee dat de oorlog en de nasleep ervan in totaal 5,4 miljoen levens hadden geëist, voornamelijk door ziekte en ondervoeding. Dit maakte de Tweede Congolese Burgeroorlog het dodelijkste wereldwijde conflict sinds de Tweede Wereldoorlog. Daarnaast werden nog eens 2 miljoen mensen ontheemd of zochten zij toevlucht in naburige landen. Het conflict werd deels gefinancierd door conflictmineralen, die een belangrijke bron van financiering waren voor zowel de oorlog zelf als de latere gevechten.