Back فيليرين التانى ARZ Валериан II Bulgarian Valerianus mladší Czech Valerianus Caesar German Βαλεριανός Β΄ Greek Valerian II English Valeriano II Spanish Valeriano II.a Basque Valerianus II Finnish Valérien II French
| Valerianus II | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
Aes (bronzen munt) met de beeltenis van Valerianus II.
Bron: Classical Numismatic Group, Inc. (CNG). | ||||
| Geboortedatum | ? | |||
| Sterfdatum | 257/258 | |||
| Tijdvak | Crisis van de 3e eeuw | |||
| Opvolger | Saloninus | |||
| Staatsvorm | Principaat | |||
| Caesar onder | Valerianus I & Gallienus (256-258) | |||
| Persoonlijke gegevens | ||||
| Naam bij geboorte | Publius Licinius Cornelius Valerianus[1] | |||
| Zoon van | Gallienus Salonina Valerianus I(klein-) Mariniana(klein-) | |||
| Broer van | Saloninus | |||
| Romeinse keizers | ||||
| ||||
Valerianus II (? - 258) was de oudste zoon van de Romeinse keizer Gallienus en diens echtgenote Salonina, en aldus een kleinzoon van Valerianus I.
In de herfst van 256 werd de jonge Valerianus tot caesar verheven.[2] Het onderwijs en de bescherming van Gallienus' oudste zoon werd waarschijnlijk toevertrouwd aan Ingenuus, die een hoge militaire positie in Pannonia bekleedde.
Toen Valerianus I en Gallienus op 1 januari 257 beiden het consulaat op zich namen in Rome, werd aan de nieuwe caesar de verantwoordelijkheid opgedragen voor de bewaking van de grenzen aan de Donau.[3]
Hij werd door het krijgsvolk in Colonia Claudia Ara Agrippinensium aan de tegenkeizer Postumus in handen geleverd en op last van deze omgebracht (257/258).[4]
Valerianus werd na zijn dood door de senaat bij senatus consultum vergoddelijkt (consecratio). Dit kan worden afgeleid uit verscheidene munten met het opschrift "DIVO CAES VALERIANO" en "CONSECRATIO".[5]
Zijn jongere broer Saloninus zou hem opvolgen als caesar.
Na de moord op Gallienus in 268 viel hij evenals zijn vader en zijn moeder - minstens ten dele - onder een damnatio memoriae.[6]
- ↑ ILS 538, CIL III 4646, 4647, 4652, 7608, 7971, BGU III 945, P.Lips. I 3.
- ↑ (pseudo-)Aurelius Victor, Epitome de Caesaribus 32.2, Scriptores Historiae Augustae, Valeriani Duo 8.1.
- ↑ ILS 538, CIL III 4646, 4647, 4652, 7608, 7971.
- ↑ Zosimus, Historia nova I 38.2 (deze noemt hem verkeerdelijk Saloninus, zie: A.W. Byvanck (ed.), Excerpta Romana. De bronnen der Romeinsche geschiedenis van Nederland, I, 's-Gravenhage, 1931, p. 494).
- ↑ Zie: Roman Imperial Coins of Valerian II, WildWinds.com.
- ↑ E.R. Varner, Mutilation and Transformation: Damnatio Memoriae and Roman Imperial Portraiture, Leiden, 2004, p. 211.