Van Montfoort was een middeleeuws adellijk geslacht dat het bezit had van Montfoort en door de jaren heen meerdere heerlijkheden en ambachten in bezit kreeg, zoals Abbenbroek, Blokland, De Eng, Hekendorp, Heeswijk, Cattenbroek, Linschoten, Lange Linschoten, Linschoter Haar, Purmerend, Purmerland en Ilpendam, Rateles, Reyerscop, Snelrewaard, Velgersdijk, Vlooswijk, Waarder, Willeskoop, Wulverhorst en IJsselvere.
Kasteel Montfoort werd vermoedelijk gebouwd tussen 1156 en 1178 als sterkte of burcht om de expansiedrift van het graafschap Holland tegen te gaan. De bisschop van Utrecht, Godfried van Rhenen, benoemde toen een persoon uit zijn ministerialiteit of een leenman om kastelein te worden van de sterkte om er op toe te zien dat de veiligheid in het zuiden van het Sticht Utrecht gewaarborgd bleef. In een eeuw tijd waren er vier generaties kasteleinen. De laatste was Willem die een dochter genaamd Odila had. Zij huwde met Hendrik de Rover (van Rode), afkomstig uit het adellijke geslacht Van Rode. Het geslacht bracht uiteindelijk tien burggraven voort, tot het geslacht De Merode het overnam in 1545.