Verenigd Koninkrijk

Zie Verenigd Koninkrijk (doorverwijspagina) voor andere betekenissen van Verenigd Koninkrijk.

United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland
(Details) (Details)
Basisgegevens
Officiële taal	Engels
Hoofdstad	Londen
Regeringsvorm	constitutionele monarchie parlementaire democratie
Staatsvorm	eenheidsstaat[1]
Staatshoofd	koning Charles III
Regerings­leider	premier Keir Starmer
Religie	christendom 59,5%, islam 4,4%, hindoeïsme 1,3%, sikhisme 0,7%, jodendom 0,4%, boeddhisme 0,4%, anders 0,4%, geen of niet aangegeven 32,8% (census 2011)[2]
Oppervlakte	242.495 km²[3] (1,3% water)
Inwoners	63.182.000 (2011)[4] 65.761.117 (2020)[5] (0000271185 271,2/km² (2020))
Bijv. naamwoord	Brits
Inwoner­aanduiding	alle geslachten: • inwoner van Groot-Brittannië en Noord-Ierland • inwoner van het Verenigd Koninkrijk • Brit vrouwelijk: • inwoonster van Groot-Brittannië en Noord-Ierland • inwoonster van het Verenigd Koninkrijk • Britse
Overige
Volkslied	God Save the King
Munteenheid	pond sterling (£) (GBP)
UTC	+0 (zomer: +1)
Nationale feestdag	geen
Web | Code | Tel.	.uk | GBR | 44
Voorgaande staten
Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Ierland 1922 (Anglo-Iers Verdrag)
Detailkaart
Portaal    Verenigd Koninkrijk
Portaal    Landen & Volken

Het Verenigd Koninkrijk, officieel het Verenigd Koninkrijk van Groot-Brittannië en Noord-Ierland, afgekort VK (Engels: United Kingdom of Great Britain and Northern Ireland, afgekort UK, informeel Britain), is een soevereine staat in West-Europa met ongeveer 67,9 miljoen inwoners, gelegen tussen de Noordzee en de Atlantische Oceaan.

Het Verenigd Koninkrijk omvat in totaal vier constituerende landen: Engeland in het midden en zuiden (56.286.961 inwoners, 2019); Schotland in het noorden (5.439.842 inwoners, 2022^[6]), Wales in het westen (3.153.000 inwoners, 2022) en Noord-Ierland in het noordwesten (2.050.025 inwoners, 2019). De eerste drie (Engeland, Schotland en Wales) vormen samen het eiland Groot-Brittannië. Noord-Ierland is het noordoostelijk deel van het Ierse eiland en heeft als enige deel van het Koninkrijk een landgrens: met Ierland.

De vier gebieden hebben een duidelijk herkenbare culturele, maar deels ook politieke identiteit. De identiteit is hoorbaar in de verschillende talen en dialecten die er gesproken worden, zichtbaar in onder meer vlaggen, bankbiljetten en plaatsnaamborden. De identiteit komt voor de bevolking tot uiting in vormen van beperkt zelfbestuur in Noord-Ierland, Schotland en Wales. Dit laat onverlet dat in internationale betrekkingen alleen het soevereine Verenigd Koninkrijk een rol speelt. In de strikte betekenis van 'onafhankelijke staat' zijn de 'landen binnen het koninkrijk' geen landen, maar in een wat ruimere betekenis van 'begrensd gebied met een politieke identiteit' wel. Gebruikmakend van deze dubbele betekenis kan het Verenigd Koninkrijk worden aangeduid als 'vier landen in één land'.^[7]

Het Verenigd Koninkrijk is het product van annexaties en unies. In 1706 verenigde het koninkrijk Engeland (inclusief Wales) zich middels het verdrag van de Unie met het koninkrijk Schotland. In 1800 werd ook Ierland bij het koninkrijk gevoegd. Het grootste deel van Ierland werd in 1922 onafhankelijk, waarna alleen het noordoosten deel bleef uitmaken van het VK. Met wereldwijde koloniën was het Verenigd Koninkrijk in de 19e en begin 20e eeuw het centrum van een wereldrijk, het Britse Rijk, dat op zijn hoogtepunt een derde van de wereldbevolking omvatte. Dit rijk viel na de Tweede Wereldoorlog uiteen.

Het Verenigd Koninkrijk speelde een beslissende rol in beide wereldoorlogen en ervoer daarna een sterke economische groei. De Britse economie ontwikkelde zich met name sterk in de dienstensector en de hoofdstad Londen groeide uit tot het grootste financiële centrum in Europa. Het Verenigd Koninkrijk is een atoommacht en is lid van de Verenigde Naties en de NAVO. Het was vanaf 1973 lid van de Europese Unie (toen nog de EEG), maar vertrok uit de EU in 2020.

1. ↑ L.F.M. Besselink e.a. (red.), Prakke/Kortmann. Staatsrecht van Landen van de Europese Unie, Deventer: Kluwer 2013, p. 322.
2. ↑ Census 2011: data Engeland en Wales, data Schotland en data Noord-Ierland.
3. ↑ (en) Verenigde Naties 2013
4. ↑ ^{a b} (en) Laatste census 27 maart 2011 (via V.N.)
5. ↑ Niet-officiële schatting CIA Factbook juli 2020, berekend door US Bureau of the Census (gearchiveerd)
6. ↑ (en) Home. Scotland's Census. Geraadpleegd op 19 juni 2024.
7. ↑ (en) Website van de Britse premier