De Vermaningen van Šuruppak zijn onderdeel van de vroegste Sumerische literatuur en daarmee van de vroegste literatuur van de mensheid. De tekst is bekend van Vroeg-dynastieke fragmenten uit Tell Abu Salabikh en uit een aantal veel latere bronnen.[1]
Het betreft een wijsheidtekst die uit een verzameling korte vermaningen bestaat die ene Šuruppak aan zijn zoon op zijn levensweg meegeeft. De stijl heeft iets weg van het boek Spreuken van de Bijbel, maar de tekst is een kleine twee millennia ouder.