Een vierschaar is het gerechtelijk bestuur van een plaatselijk gebied in de gewesten van de Lage Landen tijdens de middeleeuwen en het ancien régime.[1] Aangezien 'bestuur' op dat ogenblik nog niet was opgedeeld volgens het principe van de scheiding der machten (wetgevende, uitvoerende en rechterlijke macht), maakte deze rechtspraak integraal deel uit van de taken van het bestuur. De hoge jurisdictie (hoge vierschaar) berustte vaak bij de graaf, de middelbare en lage jurisdictie (lage vierschaar) bij de plaatselijke ambachtsheer. Ook de plaats en de wijze waarop het gerechtelijk bestuur bijeen kwam werd vierschaar genoemd.