Vitamine B12 | ||||
---|---|---|---|---|
Chemische structuur | ||||
▵ Algemene structuurformule van vitamine B12
| ||||
Farmaceutische gegevens | ||||
Beschikbaarheid (F) | Snelle opname in het laatste deel van het ileum | |||
Metabolisatie | Hepatisch | |||
Halveringstijd (t1/2) | ca. 6 dagen | |||
Uitscheiding | Renaal | |||
Databanken | ||||
CAS-nummer | 68-19-9 | |||
ATC-code | B03BA01 | |||
PubChem | 5311498 | |||
MeSH | D014805 | |||
Chemische gegevens | ||||
Molecuulformule | C63H88N14O14PCo | |||
Molmassa | 1355,365 g/mol | |||
Smeltpunt | (ontleedt) > 392°C | |||
Oplosbaarheid | (water) 12 g/L | |||
Aggregatietoestand | Kristallijne vaste stof | |||
|
Vitamine B12, ook wel cobalamine, is een groep van wateroplosbare vitaminen die een belangrijke rol speelt bij de stofwisseling. Dieren gebruiken vitamine B12 als een cofactor in processen als DNA-synthese en bij de metabolisatie van vetzuren en aminozuren. Voor de mens is vitamine B12 met name belangrijk voor de normale werking van het zenuwstelsel via zijn rol bij de aanmaak van myeline, en voor de ontwikkeling van rode bloedcellen in het beenmerg.
Er bestaan vier bijna identieke vormen (vitameren) van vitamine B12: cyanocobalamine, hydroxocobalamine, adenosylcobalamine en methylcobalamine.[a] Alle vormen bevatten het biochemisch zeldzame element kobalt. Alleen bepaalde bacteriën zijn in staat om vitamine B12 te produceren. Veel van deze bacteriën zijn onderdeel van de darmflora in dieren, en om deze reden komt vitamine B12 vrijwel alleen voor in dierlijke producten.[b]
De meeste mensen krijgen voldoende vitamine B12 binnen via dierlijke levensmiddelen, zoals vlees, vis, melkproducten en eieren. Ook in plantaardige producten kan vitamine B12 voorkomen, bijvoorbeeld in gedroogd zeewier.[1] Voor veganisten en strenge vegetariërs luidt het advies om voedingssupplementen te slikken of voedingsmiddelen te gebruiken die met vitamine B12 zijn verrijkt.
Een tekort aan vitamine B12 kan naast een onvoldoende inname het gevolg zijn van een verminderde absorptie (door verlies van de zogenaamde intrinsieke factor) of een verminderde productie van maagzuur (achloorhydrie). Ernstig B12-tekort kan leiden tot zenuwschade en bepaalde vormen van bloedarmoede, zoals pernicieuze anemie. Het verloop van deze ziekten en de gevoeligheid voor deficiëntie wordt mogelijk beïnvloed door de niveaus van foliumzuur in het lichaam.[2]
Citefout: Er bestaat een label <ref>
voor de groep "kleine-letter", maar er is geen bijbehorend label <references group="kleine-letter"/>
aangetroffen