Vrije Liberalen, ook vaak aangeduid als oud liberalen, is de naam van een Nederlandse liberale stroming ter rechterzijde van de Liberale Unie. Deze stroming werd vooral zichtbaar naar aanleiding van de strijd rond de behandeling van het voorstel dat Tak van Poortvliet in 1893 had ingediend. Een aanzienlijk deel van de liberalen kon zich niet verenigen met de scherpe opstelling die de Liberale Unie bij de verkiezingen van 1894 koos. Kenmerkend voor de Vrije Liberalen was de afwijzing van een strakke partijorganisatie. Pas in 1906 verenigden zij zich in de Bond van Vrije Liberalen. Dit artikel gaat over de periode van 1894 tot 1906.