Vuursteenmijnen van Rijckholt

Vuursteenmijnen van Rijckholt
Ingang mijn met kunstwerk
Situering
Coördinaten	50° 48′ NB, 5° 45′ OL
Portaal    Archeologie

De vuursteenmijnen van Rijckholt of Groot Atelier^[1] is een complex van mijnen in Rijckholt (Nederlands Limburg), waar in het neolithicum vuursteen werd gewonnen, dat was omstreeks 3950 v.Chr. en 2650 v.Chr. De vuursteen werd gebruikt om wapens en gebruiksvoorwerpen van te maken, de gebruikelijke benaming in de archeologie is maasvuursteen . De vuursteenmijnen zijn de oudste bekende vorm van mijnbouw in Nederland. De vuursteenmijnen liggen in het Savelsbos aan de rand van het Plateau van Margraten. Even noordelijker liggen de Schone Grub met de vuursteenmijntjes Schone Grub, Abri van Rijckholt en de Henkeput. De mijnen werden in 1881 door Marcel De Puydt (1855–1940) ontdekt, er vonden archeologische opgravingen plaats vanaf 1923. Het onderzoek aan deze mijnen is een goed voorbeeld van mijnbouwarcheologie.

De vuursteenmijnen gelden als archeologisch wereldmonument, als geologisch monument en kunnen bezocht worden, ze staan geregistreerd als rijksmonument. Het beheer van de mijnen is in handen van de Van Schaïkstichting.^[2]

1. ↑ De prehistorische vuursteenmijnen van Rijckholt - St. Geertruid: De Henkeput
2. ↑ 'Van Schaïkstichting neemt beheer vuursteenmijn over van Staatsbosbeheer' op website De Limburger, 3 september 2019.