Warande is de benaming die in de Lage Landen gebruikt werd voor een besloten jachtterrein of lusthof, doorgaans eigendom van een voorname familie. De naam komt al in de middeleeuwen voor, doch ook daarna werden nog vele warandes aangelegd. Ze waren er in verschillende soorten, zoals bijvoorbeeld de konijnenwarande die ingericht was voor de jacht op konijnen.
Een vrije warande was een niet-afgesloten terrein waarop de rechthebbenden van het recht op vrije warande konden jagen met uitsluiting van anderen. Dit recht kon in handen zijn van andere personen dan de eigenaars van het terrein. Het was een onderdeel van het feodaal jachtrecht.
Veel warandes werden omgevormd tot villaparken of stadsparken.