WK sprint 2004 | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
De M-Wave in Nagano
| |||||||
Kampioenschapinformatie | |||||||
Plaats | Nagano | ||||||
Gastland | Japan | ||||||
IJsbaan | M-Wave | ||||||
Type baan | Overdekt, kunstijs | ||||||
Editie | 35 | ||||||
Datum | 17-18 januari 2004 | ||||||
Organisator | ISU | ||||||
Soort vierkamp | Sprintvierkamp | ||||||
Eindrangschikking mannen | |||||||
Winnaar | Erben Wennemars (1e titel) | ||||||
Tweede plaats | Jeremy Wotherspoon | ||||||
Derde plaats | Mike Ireland | ||||||
Eindrangschikking vrouwen | |||||||
Winnaar | Marianne Timmer (1e titel) | ||||||
Tweede plaats | Anni Friesinger | ||||||
Derde plaats | Jennifer Rodriguez | ||||||
Statistieken | |||||||
Aantal mannen | 33 | ||||||
Aantal vrouwen | 29 | ||||||
Startpl. / land | 4 | ||||||
Startpl. NL | 4 (m), 4 (v) | ||||||
Navigatie | |||||||
| |||||||
|
De 35e wereldkampioenschappen schaatsen sprint werden in 2004 op 17 en 18 januari gehouden op de ijsbaan M-Wave in Nagano.
In de Olympische schaatshal van 1998 werd de Canadees Jeremy Wotherspoon ontkroond als sprintkampioen door Erben Wennemars. Wotherspoon moest na twee jaar goud de Zwollenaar voor laten gaan en genoegen nemen met het zilver. Derde werd de wereldkampioen van 2001 Mike Ireland. Gerard van Velde eindigde door een matige eerste dag (7e 500m en 6e 1000m) en een uitstekende tweede dag (1e 500m en 2e 1000m) op een bekende vierde plek. Voor de zesde keer in zijn carrière eindigde Van Velde op een internationaal kampioenschap net naast het podium.
Bij de vrouwen was er ook oranje succes. Marianne Timmer werd de eerste Nederlandse wereldkampioen sprint bij de vrouwen. Tot 2004 waren de zilveren podiumplaatsen van Atje Keulen-Deelstra (1973 en 1974) en Andrea Nuyt (2002) Nederlands beste sprint prestaties. Opmerkelijk was dat Timmer geen enkele afstand wist te winnen (driemaal 3e en eenmaal 4e), na Leah Poulos in 1974 wist elke kampioen minstens één afstand te winnen.