Back بوينغ X-20 داينا-سور Arabic X-20 Dyna-Soar Bulgarian Boeing X-20 Dyna-Soar Catalan Boeing X-20 Dyna-Soar Czech Dyna-Soar German Boeing X-20 Dyna-Soar English Boeing X-20 Dyna-Soar Spanish Boeing X-20 Dyna-Soar Estonian بوئینگ ایکس-۲۰ داینا-سور Persian Boeing X-20 Dyna-Soar Finnish
| X-20 Dyna-Soar (zoals bedoeld) | ||||
|---|---|---|---|---|
| ||||
| Algemeen | ||||
| Rol | experimenteel vliegtuig | |||
| Bemanning | 1 | |||
| Status | ||||
| Aantal gebouwd | geen | |||
| Afmetingen | ||||
| Lengte | 10,77 m | |||
| Hoogte | 2,59 m | |||
| Spanwijdte | 6,34 m | |||
| Vleugeloppervlak | 32 m² | |||
| Gewicht | ||||
| Leeggewicht | 4.715 kg | |||
| Max. gewicht | 5.165 kg | |||
| Krachtbron | ||||
| Motor(en) | 1x Allison Martin meertrapsraketmotor 323 kN | |||
| Prestaties | ||||
| Topsnelheid | 28.165 | |||
| Vliegbereik | 22.000 mijl; 40.700 km | |||
| Dienstplafond | 530.000 ft; 160 k m | |||
| Bewapening | ||||
| Boordgeschut | geen | |||
| ||||
De X-20 Dyna-Soar (Dynamic Soarer ofwel “Dynamische glijder”) was een Amerikaans programma om een experimenteel of X-vliegtuig te bouwen dat in staat zou zijn in de ruimte verschillende soorten van missies uit te voeren zoals verkenning, bombardementen, reddingsoperaties, onderhoud aan satellieten en sabotages van vijandige satellieten. Het programma liep van 24 oktober 1957 tot 10 december 1963 en kostte $660 miljoen. Het werd afgelast net nadat er met de constructie van ruimtevaartuigen werd begonnen.
Andere ruimtevaartuigen uit die tijd, zoals het Mercury project en de Russische Vostok waren gebaseerd op capsules die via een kogelbaan de terugkeer in de atmosfeer maakten. De Dyna-Soar leek veel meer op de latere Space shuttle: niet alleen was het toestel ontworpen om op een raket op grote afstand en de snelheid van een intercontinentale raket de ruimte in te worden geschoten, maar was ook gebouwd om in een glijvlucht gecontroleerd door een piloot naar de aarde terug te keren om op een gewone landingsbaan te landen in plaats van gewoon neer te vallen aan een parachute. De Dyna-Soar was, net als Mercury of Gemini, in staat om een baan om de Aarde te bereiken.
Dit alles maakte dat de X-20 een veel vooruitstrevender ontwerp was dan de overige projecten uit die tijd. Het was duidelijk ook een militair vliegtuig, anders dan het alleen maar twee mannen in de ruimte te brengen. Het was een van die projecten waarvan men nu kan denken: “hoe zou het zijn geweest als…”. Data van de X-20 zijn gebruikt voor het ontwerp van de Space Shuttle: ook de veel grotere Space Shuttle werd later door grote vaste-brandstofraketten de ruimte ingebracht om met een deltavleugel op eigen kracht te landen, net als zijn Russische tegenhanger de Boeran. Deze toestellen vlogen tientallen jaren na het stoppen van het X-20-programma.