Zaynab bint Jahsh ((ar) زينب بنت جحش) (omstreeks ca. 590-641) was Mohammads zevende vrouw. Zoals alle andere vrouwen van Mohammed wordt zij derhalve tot de Ummu l-Mu'minin ("moeders der gelovigen") gerekend.
Zaynab was een dochter van Jahsh ibn Riyab, een immigrant van een stam die zich in Mekka had gevestigd onder bescherming van de Omajjaden-clan. Haar moeder was Umayma bint Abd al-Muttalib, een lid van de Hashim-clan van de Qoeraisj-stam en een zus van Mohammeds vader.[1] Dit maakte Zaynab een volle nicht van Mohammed.