Zondagswet

Zondagswet
Citeertitel	Zondagswet
Titel	Wet van 15 October 1953, houdende nadere voorschriften ter wegneming van beletselen voor de viering van en ter verzekering van de openbare rust op de Zondag en enige Christelijke feestdagen
Soort regeling	Wet in formele zin
Toepassingsgebied	Nederland
Rechtsgebied	Openbare orde en veiligheidsrecht
Status	Geldend
Grondslag	Geen
Goedkeuring en inwerkingtreding
Ingediend op	12 mei 1951 door de Nederlandse regering (kabinet-Drees I)
Aangenomen door	Tweede Kamer op 25 maart 1953; Eerste Kamer op 13 oktober 1953
Ondertekend op	15 oktober 1953
Gepubliceerd in	Stb. 1953, 490
In werking getreden op	7 december 1953
Geschiedenis
Wijzigingen	Externe lijst
Lees online
Zondagswet
Portaal    Mens & maatschappij

De Zondagswet is een onderdeel van de Nederlandse wetgeving waarin de zondagsrust geregeld wordt.

De Zondagswet beoogt een rustdag in de week te bieden en beperkt daartoe een groot aantal activiteiten die de uitoefening van godsdienst en algemene gelegenheid tot inkering zouden verstoren. Op grond van artikel 3 van de Zondagswet is het verboden om op zondagen geluid te maken dat op een afstand van meer dan 200 meter hoorbaar is. Verder bepaalt artikel 4 van de Zondagswet dat het verboden is op zondag voor 13 uur openbare vermakelijkheden te houden, daartoe gelegenheid te geven of daaraan deel te nemen. Het voorschrift wordt genuanceerd met een clausule voor stille activiteiten:

Ten aanzien van openbare vermakelijkheden, waarvan redelijkerwijze geen beletselen voor de viering van de Zondag en geen verstoring van de openbare rust op de Zondag zijn te duchten, wordt bij algemene maatregel van bestuur bepaald, dat zij niet als openbare vermakelijkheden in de zin van deze wet zullen worden beschouwd.

Ook de Winkeltijdenwet bevat regels met betrekking tot de zondag: deze wet bepaalt dat winkels niet op zon- en christelijke feestdagen open mogen zijn, tenzij de gemeenteraad bij verordening vrijstelling verleent.