Zoomobjectief

Een Sigma-zoomobjectief.
Lichtdoorgang in een zoomobjectief.[1]
Het effect van een zoomobjectief met verschillende brandpuntsafstanden.

Een zoomobjectief (ten onrechte ook vaak zoomlens genoemd) (zoom spreek uit zoem, met een langgerekte oe) is een lenzenstelsel met een variabele brandpuntsafstand.

Zulke objectieven worden toegepast op foto-, film- en videocamera's. Ze bieden de mogelijkheid om met een simpele draai- of schuifbeweging ofwel motorisch de brandpuntsafstand en daarmee de beeldhoek aan te passen aan het onderwerp ter verkrijging van de best mogelijke compositie. De verandering van de brandpuntsafstand wordt verkregen door bepaalde lenzen of lensgroepen van het objectief ten opzichte van elkaar te laten verschuiven. In de professionele sector bestaat inmiddels een objectief met een zoombereik van 1:300 van het Amerikaanse bedrijf Panavision.

In veel digitale foto- en videocamera's wordt tegenwoordig gesproken over optische zoom en digitale zoom. Bij dit laatste, digitaal inzoomen, wordt eigenlijk een stuk van het beeld weggesneden, en het overgebleven deel wordt vervolgens weer softwarematig vergroot. Hierbij gaan beeldpunten en meestal ook scherpte verloren.

Het eerste "praktische" zoomobjectief is in 1950 ontwikkeld door Dr. Frank Back van de Zoomar Corporation. Het objectief werd exclusief gemaakt voor NBC voor maken van sportreportages en had een aanschafwaarde van $100.000. De naam zoomobjectief is afgeleid van de bedrijfsnaam Zoomar Corp.

  1. Citefout: Onjuist label <ref>; er is geen tekst opgegeven voor referenties met de naam gif

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by Tubidy