Een zoutpan, ook wel zoutwerk genoemd, is een kunstmatig bekken dat is aangelegd om zouten te winnen uit zeewater of uit andere pekels. Zeewater of pekel wordt in grote bekkens geleid, waar het water door natuurlijke verdamping verdwijnt en het zout achterblijft, waarna het kan worden gewonnen. Soms gaat het om een aantal bekkens waar het water steeds verder wordt uitgedampt, tot uiteindelijk het zout kristalliseert. De bekkens zijn ook belangrijk voor zeevogels, die er uitrusten of zich te goed doen aan waterdieren die met het zeewater meekomen, zoals garnalen. Zoutpannen worden van elkaar gescheiden door dijkjes. Zoutpannen moeten niet worden verward met (natuurlijke) zoutvlakten.
De benaming zoutpan werd vroeger ook gebruikt voor een metalen kuip die bij het zoutzieden werd gebruikt om zout te winnen uit zeewater. Er werd een vuur onder gestookt om het water te doen verdampen en het zout te laten kristalliseren. In bredere zin werd met een zoutpan ook wel de zoutziederij zelf aangeduid.[1]