Austromarriket

Βασιλεία Ῥωμαίων Basileia Rhōmaiōn Imperium Romanum Austromarriket
← 330–1453 ↓
Flagget til det seinare riket[1] Keisarleg emblem (Palaiologoi)[2]
Austromarriket på sitt største under Justinian. om lag. 550.
Hovudstad	Konstantinopel¹
Språk	latinsk fram til 600-talet, så gresk
Religion	Kristendom (fram til 1054), austleg ortodoks kristendom (etter 1054)
Styreform	Monarki
Keisar	Konstantin den store
- 1449–1453	Konstantin XI
Lovgjevande forsamling	Det bysantinske senatet
Historisk periode	Mellomalderen
- Grunnlegginga av Konstantinopel²	330
- Aust-vest-skisma	1054
- Konstantinopel fell under det fjerde krosstoget	1204
- Gjenerobring av Konstinopel	1261
- Konstantinopel fell	29. mai 1453
Innbyggjarar
- 300-talet est.	34 000 000
- 780 est.	7 000 000
- 1025 est.	12 000 000
- 1143 est.	10 000 000
- 1281 est.	5 000 000
Valuta	Solidus, Hyperpyron
Føregjengar Etterfølgjarar Romarriket Det osmanske riket Trapezunt Despotatet Morea Hertugdømet Naxos Nigropont Kongedømet Kypros Hertugdømet Aten
¹ Konstantinopel (330–1204 og1261–1453). Hovudstaden i Keisarriket Nikea, riket etter det fjerde krosstoget, var Nikea, i dag İznik i Tyrkia. ² Grunnlegginga vert vanlegvis rekna som nygrunnlegginga av Konstantinopel som hovudstad i Romarriket, men andre datoar vert òg nytta.

Austromarriket, Det bysantinske riket eller Bysants (latin Imperium Romanum, gresk Βασιλεία Ῥωμαίων) var den austlege av dei to delane Romarriket blei delt inn i som ei følgje av keisar Diokletian sine omfattande administrative reformer. I eitt hundreår etter Diokletian si tid blei framleis dei to delane sedde på som eitt keisarrike. Etter at Theodosius den store døydde i 395 blei kløyvinga endeleg. Austromarriket synte seg å vera meir stabilt enn den vestlege delen, og varte i nesten tusen år etter at Vestromarriket fall i 476. I løpet av Justinian I si regjeringstid (som starta i 527), blei store delar av Vestromarriket erobra. Ein klarte ikkje å halde det store riket saman. Etterfølgjarane i det justinske dynastiet måtte sjå at riket gjekk inn i ei nedgangstid. Keisarriket fekk ei ny stordomstid mellom slutten av 800-talet og starten av 1000-talet, der tapte område blei attvunne. Seinare gjekk riket attende i og med invasjonar av krossfararane og osmanarane. Hovudstaden Konstantinopel blei teken av sultan Mehmet II i 1453. Med dette blei Austromarriket oppløyst.

1. ↑ Neubecker, Ottfried (1977). Le grand livre de l’héraldique. Elsevier Séquoïa: Brussels. 
2. ↑ Corvisier, Andre (1994). A Dictionary of Military History and the Art of War. Blackwell Publishing.