| B | |||
 | |||
| Bruk | |||
|---|---|---|---|
| Skriftsystem | Latinsk skrift | ||
| Type | Alfabet | ||
| Opphavsspråk | Latin | ||
| Fonetisk bruk | [b] | ||
| Unicode | U+0042, U+0062 | ||
| Plass i alfabetet | Talverdi: 2 | ||
| Historie | |||
| Utvikling | |||
| Etterkomarar | ♭ | ||
| Slektningar | Б | ||
| Anna | |||
| Vanleg tilknytte bokstavar | bv bh bp bm bf | ||
| Tilknytte tal | 2 | ||
| Skriveretning | Venstre til høgre | ||
B (b) er den andre bokstaven i det latinske alfabetet. Til liks med dei kyrilliske bokstavane be (Б) og ve (В) har han opphav i den greske bokstaven beta (Β).
B er ein leppelyd. Det semittiske namnet på bokstaven tyder 'hus' (hebraisk beth, jamfør Betlehem som tyder 'brødhus'). I den opphavlege biletskrifta har teiknet vore eit riss av eit hus. Grekarane omdanna namnet til betâ. Etruskarane og etter dei romarane kalla bokstaven be. I fleire språk (spansk, russisk, nygresk) kan bokstaven vise til anten ein bilabial (b) eller ein labiodental (ein mellomting mellom norsk b og v). I den eldre runerekka var B det 18. teiknet. I den yngre runerekka var B det 13. Den greske bokstaven beta har saman med den føregåande alfa gjeve namn til alfabetet.