Back Афранцыз бызшәа Abkhazian Bahsa Peurancih ACE Францыбзэ ADY Frans Afrikaans Französische Sprache ALS ፈረንሳይኛ Amharic Idioma francés AN Frencisc sprǣc ANG फ्रेंच भाषा ANP اللغة الفرنسية Arabic
- For andre tydingar av oppslagsordet, sjå Fransk (fleirtyding).
| Fransk français | ||
| Klassifisering | Indoeuropeisk italiske språk romanske språk galloromanske språk | |
| Talarar | Frankspråklege | |
| Bruk | ||
| Tala i | Frankrike, Belgia, Sveits, Canada og 48 andre land | |
| Område | Vest-Europa, Nord-Afrika, Asia, Polynesia, Sør-Amerika og Nord-Amerika | |
| Fransktalande i alt | 173 000 000 | |
| Rangering | 13 | |
| Skriftsystem | Latinsk | |
| Offisiell status | ||
| Offisielt språk i | Frankrike, Belgia, Sveits, Canada, Elfenbeinskysten og 30 andre land | |
| Normert av | Académie française | |
| Språkkodar | ||
| ISO 639-1 | fr | |
| ISO 639-2 | fre (B)/fra (T) | |
| ISO 639-3 | fra | |
| Wikipedia på fransk | ||
Fransk (le français [lɘˌfʁɑ̃ˈsɛ]) er eit indoeuropeisk språk på den romanske greina. Det vert mellom anna tala i Frankrike, i Vallonia i Belgia, i Romandie i Sveits og i provinsen Quebec i Canada. Det finst òg ein franskspråkleg minoritet i Italia. Fransk vert òg framleis nytta i mange av dei tidlegare franske koloniane, særleg i Magreb og Vest- og Sentral-Afrika. I mange av desse landa er ikkje fransk offisielt språk, men vert likevel nytta i statsforvaltninga og høgare utdanning. Fransk er eit av dei offisielle språka til Dei sameinte nasjonane og Den europeiske unionen, og sjølv om engelsk i stort mon har teke over som diplomatspråk, er fransk framleis eit viktig lingua franca i store delar av verda.
Fransk skil seg frå andre romanske språk gjennom eit vokalsystem som omfattar fleire nasaliserte vokalar (an, en /ɑ̃/ som i enfant [ɑ̃ˈfɑ̃] («barn»), on /ɔ̃/ som i maison [mɛˈzɔ̃] («hus»), in /ɛ̃/ som i cinq /sɛ̃k/ («fem») og un /œ̃/ som i brun [bʁœ̃] («brun»),[1] ein labialisert u /y/ som i rue [ʁy] («gate»), skarre-r /ʁ/ som i Paris [paˈʁi] og schwa /ə/ som i cheval [ʃəˈval] («hest»).[2]
Språket skil ikkje mellom betona og ubetona stavingar, slik at alle stavingar har nokså jamnt trykk. Stavingar med såkalla «ustabil e» eller schwa kan ha mindre betoning medan stavingar sist i ei rytmegrupper har sterkare. Når mange ord blir uttalte etter kvarandre (altså i vanleg tale) er stavings- og rytmegruppene viktige, slik at ord kan gli over i kvarandre og ein stum konsonant kan bli uttalt ved byrjinga av neste ord om det byrjar med vokal (liaison).[2]
- ↑ P. MARTIN ; A.M. BEAUDOUIN-BEGIN ; M.J. GOULET; et al. «Les voyelles nasales en français du Québec» (på fransk). Fonema /œ̃/ og /ɛ̃/ har ein tendens til å verta uttalt likt i Frankrike med /œ̃/ som forsvinn og vert erstatta av /ɛ̃/, medan skiljet ser ut til å haldast oppe i andre frankofoniske land som til dømes Québec eller Belgia
- ↑ 2,0 2,1 Referansefeil: Ugyldig
<ref>-merke; ingen tekst vart gjeven for referansen med namnetSNL