Innlandsis

Innlandsis er ein isbre som dekker eit kontinent. Ein vanleg definisjon av innlandsis er isbrear som dekkjer eit areal på meir enn 50 000 km². Det er i dag to iskapper i denne storleiksordenen på jorda - Antarktis og Grønlandsisen. Under den siste istida var det ytterlegare to; Weichsel-isen som dekte mykje av Nord-Europa og nordlege Sibir, og Patagonia-isen som dekte den sørlege delen av Sør-Amerika. Grønlandsisen var då ein del av den store Laurentide-isen, som dekte Canada og dei nordlegaste delane av USA.

Ein innlandsis er tjukk omkring isskiljet inne på breen, og spreier seg utover med tyngdekrafta. Masse flyt frå isskiljet mot kanten, der han smeltar til overflatevatn eller kalvar av som isfjell i havet eller innsjøar. Innlandsisen flyt utover ved at han blir deformert eller ved at han sklir på underlaget, som er smurt av smeltevatn. Temperaturen i botnen av breen er relativt høg på grunn av varme som er tilført frå det indre av jorda (geotermisk varme). Farten på isen mot underlaget avheng av om det finst sediment som lett deformerast, av ruheita på underlaget, så vel som av tilførsel og fordeling av vatn. Isstraumane er ofte kanalar av raske straumar inne i eit isdekke som elles rører seg mykje saktare.

Is som flyt ut mot kysten heng ofte fast som ein del av innlandsisen og dannar ein isbrem eller shelf-is. Ein isbrem flyt utover på grunn av sin eigen tyngde, og blir tilført masse i form av snø og innstraumande brear. Ein isbrem mister masse ved kalving av isfjell frå isfronten og smelting på undersida.