Joe Walsh

Joe Walsh
Walsh på The Troubadour i West Hollywood i Los Angeles i 2012
Fødd	20. november 1947 (76 år)
Fødestad	Wichita i Kansas i USA
Fødenamn	Joseph Fidler Walsh
Alias	«Clown Prince of Rock» «Average Joe»
Opphav	USA
Aktiv	1964 til i dag
Sjanger	Rock hard rock blues
Instrument	vokal gitar Organ
Kjende instrument	Gibson Les Paul Fender Stratocaster Fender Telecaster Rickenbacker 330JG
Stemmetype	tenor
Tilknytte artistar	James Gang Barnstorm Eagles Ringo Starr & His All-Starr Band John Entwistle The Beach Boys The Strat Pack The Party Boys The Who Foo Fighters
Plateselskap	Asylum Epic ABC Dunhill Probe Warner Bros. Full Moon Atlantic MCA Fantasy The Orchard
Verka som	songar låtskrivar multi-instrumentalist plateprodusent
Far	Robert Newton Fidler
Born	Lucy Walsh
Prisar	Kennedy Center Honors

Joseph Fidler «Joe» Walsh (fødd 20. november 1947)^[1] er ein USA-amerikansk songar, låtskrivar, komponist, multi-instrumentalist og plateprodusent. I ein karriere som har vart meir enn 40 år, har Walsh vore medlem av fem suksessrike rockeband: Eagles, the James Gang, Barnstorm, The Party Boys og Ringo Starr & His All-Starr Band. I 1990-åra var han òg medlem av den kortvarige supergruppa The Best. Han har òg hatt ein suksessrik solokarriere og vore ein aktiv studiomusikar for mange andre artistar. I 2011 plasserte Rolling Stone Walsh på 54. plassen på lista si over dei 100 beste gitaristane gjennom tidende.^[2]

Walsh vart med i Eagles i 1975 som klaverinstrumentist og gitarist etter at det opphavlege medlemmet Bernie Leadon slutta. Det første albumet hans med bandet var Hotel California.^[3] I 1998 valde magasinet Guitarist ut gitarsoloane på songen «Hotel California» av Walsh og Don Felder^[4] som ein av dei beste gitarsoloane gjennom tidene, med ein åttande plass.^[5]

Som soloartist gav Walsh ut debutalbumet sitt The Smoker You Drink, the Player You Get i 1973. Sidan den gong har han gjeve ut tolv studioalbum, seks samlealbum og to konsertalbum. Av solohittar finn ein «Rocky Mountain Way», «Life's Been Good», «All Night Long», «A Life of Illusion» og «Ordinary Average Guy».

Som medlem av Eagles, vart Walsh innlemma i Rock and Roll Hall of Fame i 1998, og Vocal Group Hall of Fame i 2001. The Eagles vert rekna som eit av mest inspirasjonsrike banda i 1970-åra og dei har vore eit av dei mestseljande amerikanske gruppene i musikkhistoria.^[6] Walsh sine kreative, musikalske bidrag har blitt hylla av mange av dei beste rockegitaristane, som Led Zeppelin-gitaristen Jimmy Page, som sa «han har ei valdsam kjensle for instrumentet. Eg har elska stilen hans sidan han var med i James Gang.»^[7] Eric Clapton sa ein gong «han er ein av dei beste gitaristane som har dukka opp no på ei tid. Eg høyrer ikkje på mange album, men eg høyrer på hans.»^[7] The Who-gitaristen Pete Townshend, ein ven av Walsh, sa «Joe Walsh er ein flytande og intelligent musikar. Det finst ikkje så mange som det.»^[2][7]

1. ↑ «Walsh, Joe», Contemporary Musikars, Cenegage, henta 16. oktober 2015 
2. ↑ ^{2,0 2,1} «100 Greatest gitarists: Joe Walsh», Rolling Stone, henta 15. januar 2013 ^{[daud lenkje]}
3. ↑ Felder, Don; Holden, Wendy (2008). Heaven and Hell: My Life in the Eagles (1974–2001). Wiley & Sons. ISBN 978-0-470-45042-0.
4. ↑ 100 Greatest Guitar Solos: No. 8 — «Hotel California» (Don Felder, Joe Walsh), guitarworld.com, henta 16. oktober 2015 
5. ↑ Best Solos, rocklistmusic.co.uk, henta 16. oktober 2015 
6. ↑ About Joe Walsh, JoeWalsh.com, henta 16. oktober 2015 
7. ↑ ^{7,0 7,1 7,2} Joe Walsh, TheUncool.com, henta 16. oktober 2015