Lovseiemann eller lagmann (norrønt lǫgsǫgumaðr) var i norrøn tid ein mann som kunne seia og tolka loven på eit ting, tilsvarande ein dommar.[1]
På Island var han ein embetsmann som verka på Alltinget. Lovseiemannen blei vald for tre år, og hadde mykje å seia for rettsutviklinga i landet.[2] To kjende lovseiemenn var Snorre Sturlasson og Torgny lagmann.