Mamelukk-sultanatet

Mamelukk-sultanatet (arabisk: سلطنة المماليك; Sulṭanat al-Mamālīk) var ei statsdanning som omfatta Egypt, Levanten og Hijaz i Arabia som varte frå styrtinga av Ajjubide-dynastiet i 1250 til den osmanske erobringa av Egypt i 1516-17. Herskarkasten i dynastiet var mamelukkar, arabiserte soldatar som opphavleg hadde vore slavar av kiptsjaktyrkisk,^[2] tsjerkessisk, abkhasisk^[3] oghuz-tyrkisk^[4] og georgisk opphav.^[5][6] Mamelukkar hadde høgare status enn vanlege slavar, og kunne bera våpen.

Styret til Baibars (1260-1277) markerte byrjinga på mamelukkae sin dominans i det austlege middelhavsområdet. Han klarte å endeleg få fjerna krossfararane frå Syria og å eina Syria og Egypt til éin mektig stat som var i stand til å forsvara seg mot både krossfararane og mongolane. Som sultan brukte Baibars også ein kombinasjon av diplomati og militære handlingar som gjorde at mamelukkane kunne utvida riket sitt. Sjølv om dynastiet etter kvart gjekk over i ei nedgangstid, representerte det i stordomstida si eit politisk, økonomisk og kulturelt høgdepunkt i den muslimske mellomalderen i Levanten og Egypt.^[7]

1. ↑ Linda Northrup:From slave to sultan (1998 Stuttgart),sf 38
2. ↑ H. B. Paksoy, Central Asian Monuments, p. 32,
3. ↑ Jane Hathaway, The Politics of Households in Ottoman Egypt: The Rise of the Qazdaglis. Cambridge University Press, 1997, p. 104, Online
4. ↑ İslam Ansiklopedisi, Volume: 24, Page: 442, Online
5. ↑ Mikaberidze, Alexander. «The Georgian Mameluks in Egypt». 
6. ↑ Isichei, Elizabeth (1997). A History of African Societies to 1870. Cambridge University Press. s. 192. 
7. ↑ Perry, Glenn E. (2004). The History of Egypt. ABC-CLIO. s. 51–52. ISBN 9780313058424.