Phil Collins

Phil Collins
Phil Collins før ein konsert i 2007.
Fødd	30. januar 1951 (73 år)
Fødestad	Hounslow,[1] London i England
Fødenamn	Philip David Charles Collins
Opphav	Storbritannia
Aktiv	1968-2011
Sjanger	Progressiv rock, rock, pop, poprock, softrock, jazzfusion, R&B, storband
Instrument	Vokal, trommer, perkusjon, gitar, piano, klaverinstrument
Stemmetype	tenor
Tilknytte artistar	Genesis Brand X Flaming Youth The Phil Collins Big Band
Plateselskap	Virgin Records, Atlantic Records, Warner Records, Walt Disney Records, Rhino Entertainment Company
Verka som	Låtskrivar, musikar, skodespelar
Mor	June Strange
Far	Greville Bernard Philip A Collins
Gift med	Orianne Cevey, Andrea Bertorelli
Born	Joely Collins, Lily Collins, Simon Collins, Matthew Collins, Nicholas Collins
Prisar	MusiCares Person of the Year, Silver Clef Award, Disney Legends, Johnny Mercer Award, Royal Victorian Order, German Radio Award, stjerne på Hollywood Walk of Fame

Philip David Charles «Phil» Collins, LVO, CBE (fødd 30. januar 1951)^[2] er ein engelsk songar og låtskrivar, trommeslagar, pianist og skodespelar, mest kjend som trommeslagar og vokalist for den rockegruppa Genesis og som soloartist.

Collins song solovokal på mange hittar mellom 1975 og 2010, anten som soloartist eller med Genesis. Singlane hans, som stundom omhandla tapt kjærleik, varierte frå den tromme-tunge «In the Air Tonight», dansepop-songen «Sussudio», pianosongen «Against All Odds», til politiske meldingar i «Another Day in Paradise».

Den profesjonelle musikkarrieren til Collins starta som trommeslagar, opphavleg i bandet The Real Thing med Andrea Bertorelli, som seinare vart den første kona hans. Collins spelte trommer og delte på synginga med Brian Chatton i Flaming Youth som spelte inn eitt album, (Ark II). I 1970 tok han over på trommer i Genesis, som då alt hadde spelt inn to album. I Genesis song Collins houvdsakleg korvokal bak frontmannen Peter Gabriel, og medan Gabriel var i bandet song han berre solovokal på to songar: «For Absent Friends» frå Nursery Cryme i 1971 og «More Fool Me» frå Selling England by the Pound som kom i 1973. Då Gabriel forlét bandet i 1975 tok Collins over som songar i bandet.

Solokarrieren hans var kraftig påverka av det personlege livet hans, noko som gav både han sjølv og Genesis stor kommersiell suksess. I følgje Atlantic Records, hadde Collins som soloartist i år 2000 seld 150 millionar plater.^[3] Collins har vunne mange musikkprisar gjennom karrieren sin, mellom anna sju Grammy-prisar, fem Brit Awards, mellom anna beste mannlege britiske artist tre gonger, ein Oscarpris og to Golden Globes for soloarbeidet sitt^[4][5] Han vart innlemma i Rock and Roll Hall of Fame som medlem av Genesis i 2010.

Collins er ein av berre tre soloartistar (i lag med Paul McCartney og Michael Jackson) som har selt over 100 million album verda over både som soloartist og i tillegg som medlem av eit band. Legg ein saman arbeidet hans med Genesis, andre artistar og solokarrieren, var det ingen som hadde fleire hittar inne på Topp 40 på Billboard Hot 100 i USA i 1980-åra enn Collins.^[6] I 2008 vart Collins rangert som den 22. mest suksessrike artisten på «The Billboard Hot 100 Top All-Time Artists».^[7]

Collins annonserte i 2011 at han hadde trekt seg frå musikkindustrien på grunn av helseproblem.

1. ↑ «Not one more night: Singer Phil Collins announces his retirement». Dailymail.co.uk. Henta 5 June 2012. 
2. ↑ GRO Register of Births MAR 1951 5e 137 EALING – Philip D. C. Collins, mmn = Strange
3. ↑ "Phil Collins Celebrates TESTIFY with Weekend Today Performance and NYC In-Store», Atlantic Records press release. 15. november 2002.
4. ↑ Brit Awards: Phil Collins Arkivert 2014-11-09 ved Wayback Machine. Brits.co.uk. Henta 24. november 2011
5. ↑ Past Winners: Phil Collins Grammy.com. Henta 24. november 2011
6. ↑ Anderson, John (7. januar 1990). «Pop Notes». Newsday. 
7. ↑ «Billboard Hot 100 Chart 50th Anniversary». Billboard. Arkivert frå originalen 13. september 2008. Henta 20. september 2012.