Staving

Sjå òg det å stava

Ei staving er ein del av talen som ein kan seia på eitt slag. Til dømes er ordet ball bygt opp av ei staving, medan kyrkje er sett saman av to. Stavingar blir sedde på som dei fonologiske «byggeklossane» til ord. Dei verkar inn på eit språk sin rytme, prosodi, trykk, diktformer og så bortetter.
I tradisjonell generativ fonologi^[1] blei ikkje stavinga rekna som ei primitiv eining, men sidan fyrstninga av 1970-talet har ho stått sentralt i fonologisk analyse.^[2]

1. ↑ Chomsky, N., og M. Halle 1968. The Sound Pattern of English. New York: Harper & Row.
2. ↑ Hooper, J.B. 1972. The syllable in phonological theory. Language 48. 525-540.