The Battle Rages On... Studioalbum av Deep Purple | ||
Språk | engelsk | |
Utgjeve | 19. juli 1993 | |
Innspelt | Mai 1992 – mars 1993 [1] | |
Studio |
| |
Sjanger | Hardrock | |
Lengd | 50:17 | |
Selskap | RCA | |
Produsent | Thom Panunzio, Roger Glover | |
Deep Purple-kronologi | ||
---|---|---|
Slaves and Masters (1990) |
The Battle Rages On... | Purpendicular (1996)
|
Singlar frå The Battle Rages On... | ||
|
Meldingar | |
---|---|
Karakter | |
Kjelde | Karakter |
AllMusic | [3] |
Blogcritics | (middels)[4] |
Collector's Guide to Heavy Metal | 8/10[5] |
Rock Hard | 7.0/10[6] |
Metal Hammer (GER) | 7/7[7] |
The Battle Rages On... er det fjortande studioalbumet til det engelske hardrockbandet Deep Purple, gjeve ut 19. juli 1993. Det er det siste albumet som vart spelt inn med den klassiske Mark II-besetninga deira, som vart gjenforeina for andre gong (den første gjenforeininga var på Perfect Strangers frå 1984). Sjølv om Mike DiMeo opphavleg vart vald som vokalist for albumet[8] etter at Joe Lynn Turner fekk sparken, kom Ian Gillan etter kvart tilbake til bandet i slutten av 1992 . Han måtte omarbeida mykje av materialet som allereie låg føre, og som var tiltenkt Joe Lynn Turner og DiMeo. Etter at han fekk sparken, innrømde Turner at Ritchie Blackmore omtalte albumet som «The cattle grazes on».[9] Blackmore vart rasande over dei ikkje-melodiske elementa og forlét bandet for godt etter ein konsert 17. november same år i Helsingfors i Finland. Den amerikanske gitaristen Joe Satriani slutta seg til Deep Purple som mellombels erstattar for resten av turneen. Ei handfull arbeidsspor skriven under The Battle Rages On...-sesjonane skulle dukka opp på seinare soloutgivingar av Turner under andre låttitlar.