Immanuel Kant

Cal melhorar l'escritura d'aquel article. L’ortografia, la gramatica, lo vocabulari, la sintaxi o autres aspèctes lingüistics incorrèctes son de verificar. O podètz corregir o crear la discussion.

Amanieu Kant (Immanuel Kant en alemand) es un filosòf alemand, fondador de l’« idealisme transcendental » ^[1]. Nascut lo 22 d'abril de 1724 a Königsberg, capitala de la Prússia Orientala, ont moriguèt lo 12 de febrièr de 1804. Un dels grands pensadors de las Luses, Kant continua d'exercir, uèi encara, una fòrça influéncia, tan dins la filosofia analitica, puslèu anglosaxona, que dins la filosofia continentala. Son òbra, fòrça granda e divèrsa dins sos interès, mas centrada a l'entorn de tres Criticas, la Critica de la rason pura, la Critica de la rason practica e la Critica de la facultat de jutjar, faguèt atal l'objècte d'apropriament e d'interpretacions successivas e divergentas.

1. ↑ Entre autras afirmacions, vejatz Prolegomèns a totes metafisica futura..., 1^èra partida : "Perque, de çò que balhèt ieu la meuna teoria lo nom d’idealisme transcendental, pòt pas autorizar degun a lo confondre amb l’idealisme em­piric de Descartes [...], o amb l’idea­lisme mistic e fanatic de Berkeley." Se pòt encara, dins un biais particular, considerar que Kant a res d'un idealista al sens comun, coma o afirma el meteis : "Puèi avoï mentretant que i a fora de nosautres de còrs, es de dire causas que, pr'amor son absoludament pas conegudas de nosautres dins çò que pòdon èsser en elas meteissas, son pasmens conegudas per las representacions que nos procura lor accion sus la nòstre sensibilitat, e a que balham lo nom de còrs, mot qu'indica per consequent que lo fenomèn d'aquel objècte de nosautres pas conegut mas pasmens real. Que nomenem aquò idealisme ! Aquò es tot juste lo contrari", ibidem.