Lenga oficiala

Una lenga oficiala es una lenga qu'es especificament designada atal, dins la lei e eventualament dins la constitucion d'un país, d'un Estat o d'un autre territòri (Los Estats o territòris qu'an pas de constitucion ni de poder legislatiu an pas, per definicion, de lenga oficiala).

La mitat dels païses del mond an una lenga oficiala. Certans d'entre eles reconeisson una sola lenga oficiala, es lo cas en Albania, en França (mentre que i a d'autras lengas territorialas en França, veire : Lengas minorizadas de França) o en Alemanha. Certans an maitas lengas oficialas, coma Afganistan, Canadà, Finlàndia o Soïssa. Dins maites païses, coma Iraq, Itàlia o Espanha, i a una lenga oficiala pel país, mas d'autras lengas son cooficialas dins certanas regions. Certans païses an pas definit clarament ges de lenga oficiala, mas tenon pasmens una "lenga oficiala de fach" coma Eritrèa, Suècia o lo Reialme Unit. Enfin, qualques païses, coma los Estats Units, an pas de lenga oficiala clarament definida, mas existisson de lengas oficialas definidas per certans Estats que los compausan.

Una consequéncia del colonialisme o del neocolonialisme es que, dins certans païses d'Africa e a las Filipinas, las lengas oficialas e d'ensenhament (francés o anglés) son pas las lengas autoctònas o las mai parladas. En revenge, per nacionalisme, la Republica d'Irlanda a adoptat lo gaelic coma lenga nacionala oficiala, mentre qu'es en realitat parlat per una proporcion febla de la populacion, e que la lenga qu'a un estatut legal segondari (l'anglés) es la lenga parlada per la majoritat.

Una lenga oficiala dins un Estat pòt èstre classada non oficiala dins la region limitròfa d'un Estat vesin. Per exemple, l'occitan es lenga oficiala en Espanha, dins la Val d'Aran, mas pas dins las regions occitanas limitròfas de França.