Nacionalisme

Lo nacionalisme es una doctrina politica que legitima l'existéncia d'una nacion per cada pòble. Eiretiera dau sentiment d'apartenància a una comunautat exprimit per mai d'un èsser uman durant l'istòria, es aparegut a partir de la fin de l'Edat Mejana amb l'establiment de liames dirèctes entre lo sobeiran, pauc a pauc remplaçat per l'Estat, e cada individú d'una comunautat donada. Venguèt un aspècte important de la politica internacionala durant lo sègle XVIII en Euròpa avans de se difusar dins lo rèsta dau monde.

Es una ideologia proteïfòrma qu'es estructurada a l'entorn de dos principis diferents. Lo premier es basat sus lo concèpte d'Estat-nacion, una entitat politica independenta e sobeirana centrat sus un pòble donat. Importanta dempuei lo sègle XIX, aquela idèa foguèt a l'origina de la formacion de la màger part deis Estats actuaus, especialament amb la desintegracion deis empèris feudaus e coloniaus. Lo segond es basat sus una vision mitica e tradicionalista de l'Estat e dei valors aguent permés sa grandor. Sovent pròche dau conservatisme, pòu menar a la xenofobia, au racisme e a la reaccion.

Dins totei lei cas, lo nacionalisme es sovent considerat amb un sentiment mesfisant car es a l'origina de mai d'una guèrra. D'efiech, la formacion d'un Estat-nacion es en partida un procès guerrier que necessita de conquistar e de protegir un territòri donat còntra leis ambicions deis Estats vesins. De mai, es necessari d'unificar la populacion d'aquelei regions a l'entorn d'elements politics, culturaus e economics comuns.