.NET Framework

Ten artykuł dotyczy platformy programistycznej. Zobacz też: .net – domena internetowa.

.NET Framework

Logo programu
Autor	Microsoft
Pierwsze wydanie	2002
Aktualna wersja stabilna	4.8.1 (9 sierpnia 2022) [±]
System operacyjny	Windows 98 Windows ME Windows 2000 Windows XP Windows 2003 Windows Vista Windows 7 Windows 8 Windows 8.1 Windows 10 Windows 11
Rodzaj	Framework
Licencja	Freeware
Multimedia w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Ten artykuł wymaga modyfikacji na podstawie najświeższych informacji.

Niektóre treści są na pewno lub najprawdopodobniej nieaktualne. Artykuł należy zweryfikować, wskazując w przypisach źródła informacji.
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

.NET Framework (wym. dot net) – platforma programistyczna opracowana przez Microsoft, obejmująca środowisko uruchomieniowe (Common Language Runtime – CLR) oraz biblioteki klas dostarczające standardowej funkcjonalności dla aplikacji. Technologia ta nie jest związana z żadnym konkretnym językiem programowania, a programy mogą być pisane w jednym z wielu języków – na przykład C++/CLI, C#, F#, J#, Delphi 8 dla .NET, Visual Basic .NET. Zadaniem platformy .NET Framework jest zarządzanie różnymi elementami systemu: kodem aplikacji, pamięcią i zabezpieczeniami.

W środowisku tym można tworzyć oprogramowanie działające po stronie serwera internetowego (IIS) oraz pracujące na systemach, na które istnieje działająca implementacja tej platformy. Z racji jej pochodzenia najpełniej obsługiwane są systemy z rodziny Microsoft Windows, jednak ponieważ zasadnicza część platformy została zgłoszona jako standard ECMA, powstają także jego niezależne wdrożenia, np. Mono i dotGNU.

Microsoft ogłosił^[kiedy?], że następca systemu Windows XP będzie pracował w środowisku .NET, a aplikacje starszego typu (EXE) będą miały dostęp do zasobów maszyny przez przekształcenie na wywołania^{[potrzebny przypis]}. W 2006 niewielki procent nowej wersji Windows korzystał z .NET.^{[potrzebny przypis]}

W skład platformy wchodzą:

• kompilatory języków wysokiego poziomu – standardowo C++/CLI, C#, Visual Basic .NET, J#
• kompilator just-in-time kodu zarządzanego wraz z debuggerem.

W listopadzie 2014 Microsoft zapowiedział udostępnienie .NET na zasadach Open Source na licencji MIT^[1][2].

Wersja 4.8 jest ostateczną wersją tego frameworka, jednak wciąż będzie otrzymywać poprawki zabezpieczeń i niezawodności. Do tworzenia nowych aplikacji Microsoft zaleca użycie następcy, otwartoźródłowego i wieloplatformowego – .NET^[3].