2-Merkaptoetanol
|
Nazewnictwo
|
|
Nomenklatura systematyczna (IUPAC)
|
2-sulfanyloetanol
|
Inne nazwy i oznaczenia
|
β-merkaptoetanol, 2-hydroksy-1-etanotiol, tioglikol, BME, 2BME, β-met
|
|
Ogólne informacje
|
Wzór sumaryczny
|
C2H6OS
|
Inne wzory
|
HOCH2CH2SH
|
Masa molowa
|
78,13 g/mol
|
Identyfikacja
|
Numer CAS
|
60-24-2
|
PubChem
|
1567
|
DrugBank
|
DB03345
|
|
InChI
|
InChI=1S/C2H6OS/c3-1-2-4/h3-4H,1-2H2
|
InChIKey
|
DGVVWUTYPXICAM-UHFFFAOYSA-N
|
|
|
Niebezpieczeństwa
|
Karta charakterystyki: dane zewnętrzne firmy Sigma-Aldrich [dostęp 2021-07-01]
|
|
Globalnie zharmonizowany system klasyfikacji i oznakowania chemikaliów
|
Na podstawie podanego źródła[4]
|
|
|
Zwroty H
|
H301+H331, H310, H315, H317, H318, H361d, H373, H410
|
Zwroty P
|
P273, P280, P301+P310, P302+P352+P310, P304+P340+P311, P305+P351+P338
|
|
NFPA 704
|
Na podstawie podanego źródła[5]
|
|
|
|
Temperatura zapłonu
|
74 °C[6]
|
Numer RTECS
|
KL5600000
|
Dawka śmiertelna
|
LD50 98–162 mg/kg (szczur, doustnie)[4]
|
|
Podobne związki
|
Podobne związki
|
glikol etylenowy
|
Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
|
|
2-Merkaptoetanol, BME – organiczny związek chemiczny z grupy tioli, pochodna glikolu etylenowego posiadająca przy węglu C2 (β) grupę tiolową zamiast grupy hydroksylowej. 2-Merkaptoetanol jest stosowany jako odczynnik analityczny i jako substrat do syntez. W wysokich stężeniach redukuje mostki dwusiarczkowe, co prowadzi do degradacji trzecio- i czwartorzędowej struktury białka.