Zespół w 1972 | |
Rok założenia | |
---|---|
Rok rozwiązania | |
Pochodzenie | |
Gatunek |
pop, folk, folk rock, country, disco, synth pop, nowa fala, rock |
Aktywność |
1971–1992 |
Wydawnictwo |
Polskie Nagrania „Muza”, Tonpress, Wifon, Savitor, PolJazz, Sonic |
Powiązania | |
Byli członkowie | |
Janusz Kruk, Elżbieta Dmoch, Cezary Szlązak Andrzej Krzysztofik, Andrzej Rybiński | |
Współpracownicy | |
Katarzyna Gärtner, Ernest Bryll, Marek Dutkiewicz, Wojciech Młynarski, Czesław Niemen, Andrzej Mogielnicki, Maciej Zembaty, John Porter, Jacek Cygan | |
Strona internetowa |
2 plus 1 (Dwa Plus Jeden[1]) – polski zespół wykonujący muzykę pop, folk rock i folk, a w późniejszym okresie swojej działalności także disco[2], rock i synth pop[3], założony w 1971 w Warszawie[3] przez Janusza Kruka i Elżbietę Dmoch. Grupa ma w swoim dorobku 10 albumów studyjnych (w tym 3 złote płyty), prestiżowe nagrody, oraz liczne koncerty, zarówno w kraju, jak i za granicą[4]. Czas największej popularności zespołu w Polsce przypada na lata 70. XX wieku, a na przełomie lat 70. i 80. grupa osiągnęła również znaczący sukces w Europie Zachodniej. Kres działalności zespołu przyniosła śmierć Janusza Kruka (1992), ale w latach 1998–2019 miały miejsce reaktywacje zespołu.
2 plus 1 pozostaje jedną z najpopularniejszych polskich grup muzycznych[5]. Znajduje się wśród wykonawców, którzy wywarli największy wpływ na historię krajowej muzyki popularnej. Zespół wprowadził do kanonu rodzimej muzyki rozrywkowej wiele pamiętanych do dziś przebojów, w tym „Chodź, pomaluj mój świat”, „Czerwone słoneczko”, „Hej, dogonię lato”, „Wstawaj, szkoda dnia”, „Windą do nieba” z lat 70., „Iść w stronę słońca”, „Requiem dla samej siebie”, „XXI wiek (dla wszystkich nas)” czy „Wielki mały człowiek” z lat 80. Do najbardziej znanych międzynarodowych utworów 2 plus 1 wlicza się „Easy Come, Easy Go” i „Singapore”.