Działo Model 1901 | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent | |
Rodzaj | |
Historia | |
Produkcja seryjna | |
Wyprodukowano |
138 |
Dane taktyczno-techniczne | |
Kaliber |
75 mm |
Długość lufy |
2167 mm |
Donośność |
10600 m |
Prędkość pocz. pocisku |
500 m/s |
Masa |
1773 kg (transportowa) 1037 kg (bojowa) |
Kąt ostrzału |
-7° do +15,5° (w pionie) |
75 mm armata Ehrhardt model 1901 (Ehrhardt 7,5 cm modell 1901) – norweska armata polowa, zaprojektowana i wyprodukowana w Cesarstwie Niemieckim jako pierwsze nowoczesne działo polowe armii norweskiej. Używane przez Norwegię i Finlandię w okresie II wojny światowej; zdobyczne egzemplarze wykorzystywała także armia niemiecka.
Działo wyposażone było w jednoogonowe łoże i tarczę ochronną (czasem demontowaną). Ważyło 1037 kg w pozycji bojowej[1] (inne źródła: 1023 kg[2]), a 1773 kg w konfiguracji transportowej[1]. Strzelało granatami burzącymi o masie 6,5 kg na maksymalny dystans 10600 m[1] (S. Pataj podaje wartość tylko 6000 m[2]).
Norwegia kupiła 132 działa i były one podstawową bronią artyleryjską armii norweskiej do początku II wojny światowej. Po klęsce Norwegii ocalałe działa przejęli Niemcy, którzy używali ich pod nazwą 7,5 cm FK 246(n)[1].
W czasie wojny zimowej Norwegia dostarczyła Finom 12 tych dział, wraz z 7,2 tys. sztuk amunicji, z których 11 zostało wcielonych do 9 pułku artylerii polowej. Po klęsce Norwegii, Niemcy przekazali Finom znaczne zapasy zdobycznej amunicji i działa były wykorzystywane podczas wojny kontynuacyjnej wpierw przez artylerię forteczną, a następnie artylerię nadbrzeżną. W służbie fińskiej nosiły one oznaczenie 75 K/01 i wystrzeliły ponad 36 tys. pocisków[3].