Adam Kazimierz Czartoryski

Adam Kazimierz Czartoryski
Adam Kazimierz Joachim Ambroży Marek
Ilustracja
Herb
Pogoń Litewska
Rodzina

Czartoryscy herbu Pogoń Litewska

Data i miejsce urodzenia

1 grudnia 1734
Gdańsk

Data i miejsce śmierci

19 marca 1823
Sieniawa

Ojciec

August Aleksander Czartoryski

Matka

Maria Zofia Sieniawska

Żona

Izabela Fleming

Dzieci

Teresa Czartoryska,
Maria Anna Czartoryska,
Adam Jerzy Czartoryski,
Konstanty Adam Czartoryski,
Gabriela Czartoryska,
Zofia Czartoryska.

Odznaczenia
Order Orła Białego Order Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów) Order Złotego Runa (Austria) Order św. Andrzeja (Imperium Rosyjskie) Order Świętej Anny I klasy (Imperium Rosyjskie)
Ludwik Marteau, Adam Kazimierz Czartoryski
Jan Piotr Norblin, Książę Adam Kazimierz Czartoryski w Szkole Rycerskiej
Élisabeth Vigée-Lebrun, Portret Adama Kazimierza Czartoryskiego z 1793 roku
Zygmunt Vogel, Katafalk wystawiony podczas żałobnego nabożeństwa za duszę Adama Kazimierza Czartoryskiego w dniu 22 kwietnia 1823 roku

Adam Kazimierz Czartoryski książę na Klewaniu i Żukowie herbu Pogoń Litewska, pseud. i krypt.: A. C. G. Z. P. P.; Ad. Cz.; Daniel Belgram, kamerdyner J. K. Mci; W. Imci Pan Daniel Belgram, starosta malczewski; A. Dantiscus; Doświadczyński; Mikołaj Doświadczyński; Morzygodzina; Philhellène; Wincenty Turski; Theatralski(?), (ur. 1 grudnia 1734 w Gdańsku, zm. 19 marca 1823 w Sieniawie) – polski polityk, mąż stanu, dramatopisarz, krytyk literacki i teatralny, publicysta, mecenas sztuki, przywódca Stronnictwa Patriotycznego, feldmarszałek austriacki od 1805 roku[1], członek Komisji Edukacji Narodowej w latach 1773–1792[2], generał lejtnant komenderujący 1 i 2 Dywizją wojsk litewskich, szef Gwardii Pieszej Wielkiego Księstwa Litewskiego w latach 1765–1783[3], marszałek Trybunału Głównego Wielkiego Księstwa Litewskiego w 1782 roku[4].

  1. Kawalerowie i statuty Orderu Orła Białego 1705–2008, 2008, s. 205.
  2. Ambroise Jobert, Komisja Edukacji Narodowej w Polsce (1773–1794). Jej dzieło wychowania obywatelskiego, przełożyła i uzupełniła Mirosława Chamcówna, przedmową opatrzył Henryk Barycz, Wrocław–Warszawa–Kraków–Gdańsk 1979, s. 277.
  3. Jarosław Gdański, Mariusz Machynia, Czesław Srzednicki, Kamil Stepan, Wojsko Koronne. Formacje Targowicy, szkolnictwo wojskowe. Varia, Uzupełnienia, Kraków 2003, s. 72.
  4. Złota księga szlachty polskiej, r. XVIII, Poznań 1896, s. 135.

From Wikipedia, the free encyclopedia · View on Wikipedia

Developed by razib.in