Back أدريان بروير Arabic ادرياين بروير ARZ Адрыян Браўэр Byelorussian Adriaen Brouwer Breton Adriaen Brouwer Catalan Adriaen Brouwer Czech Adriaen Brouwer German Άντριεν Μπράουβερ Greek Adriaen Brouwer English Adriaen Brouwer Spanish
 Anthony van Dyck, portret Adriaena Brouwera | |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka | |
Adriaen Brouwer (wym. /ɑdriˈjaːn ˈbrʌwər/; ur. 1605 w Oudenaarde, zm. 1638 w Antwerpii) malarz flamandzki.
Urodził się w rodzinie tkacza, prawdopodobnie jako Adriaen de Brauwer. Po wyjeździe do Brukseli uczył się w warsztacie Pietra Breughela "Piekielnego", skąd wyniósł zamiłowanie do dosadnych, realistycznych oraz karykaturalnych scen. W latach 1623–1624 pracował u Fransa Halsa w Haarlemie, prawdopodobnie działał też w Amsterdamie. Przez pewien okres przebywał w więzieniu, zapewne za długi lub proholenderskie sympatie. W 1631 przeniósł się do Antwerpii, gdzie poznał Rubensa, który nabył wiele jego obrazów. Zmarł w 33. roku życia najprawdopodobniej z powodu alkoholizmu. Pierwotnie został pochowany w zbiorowym grobie dla ubogich, dopiero po interwencji malarzy z cechu zorganizowano mu godny pochówek[1].
Brouwer był człowiekiem wykształconym i niezależnym, ceniącym sobie przygody. W mistrzowski sposób przedstawiał włóczęgów i żebraków, uczestników bójek i pijatyk, grających w karty. Atmosferę karczmy czy brudnej izby oddawał prostymi środkami malarskimi stosując niemal monochromatyczną paletę. Jego małoformatowe kompozycje podporządkowane są schematom geometrycznym, malowane lekko, szerokimi pociągnięciami pędzla przypominają bardziej szkice. Artysta był także twórcą cenionych pejzaży, w których, dzięki odpowiedniej grze światła i koloru, daje się zaobserwować pierwiastek romantyczny. Jego twórczość inspirowała malarzy rodzajowych XVII w., szczególnie zaś: Davida Teniersa, Adriaena Ostade i Joosa Craesbeecka.
Obrazy Brouwera cieszyły się popularnością już za jego życia, osiągały też wysokie ceny i powstawały ich liczne kopie. Sam artysta nie był poważany przez współczesnych, być może ze względu na pospolitą tematykę jego obrazów i kontrowersyjny tryb życia. Francuski historyk sztuki André Félibien (1619-1695) pisał o nim z jawną niechęcią, sugerując, że obrazy Brouwera ilustrowały życie, które malarz prowadził.
W Muzeum Narodowe w Warszawie znajdują się obraz Brouwera, Palacze w karczmie (Chłopi w karczmie) nr inw. M.Ob. 2563[2][3].
- ↑ Waldemar Łysiak, Malarstwo białego człowieka, tom 5, Wydawnictwo Exlibris, Warszawa-Chicago 1999.
- ↑ Złoty wiek malarstwa flamandzkiego. Rubens, van Dyck, Jordaens... 1608–1678. [dostęp 2010-01-10]. [zarchiwizowane z tego adresu (2010-01-10)].
- ↑ Strona Ministerstwa Spraw Zagranicznych – informacje o rewindykacji utraconego w czasie II wojny światowej obrazu.