Alewici – wyznanie monoteistyczne wyrosłe z islamu szyickiego, czasem uważane za jego odłam[1]. Jego członkowie zamieszkują Republikę Turcji, a także w mniejszym stopniu Bułgarię, Macedonię Północną i Albanię gdzie stanowią mniejszość. Wspólnota posiada znaczące diaspory w Zachodniej Europie. Ich liczebność szacuje się na ok. 15-20 milionów osób. Etnicznie łączą w sobie kilka grup narodowościowych dla których ojczystymi językami są (w przypadku Turcji w której żyje najwięcej alewitów) turecki, kurdyjski i zazaki[2].