Alfonso Ferrero La Marmora

Ten artykuł od 2010-10 wymaga zweryfikowania podanych informacji.

Należy podać wiarygodne źródła w formie przypisów bibliograficznych.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Alfonso Ferrero La Marmora

Data i miejsce urodzenia	18 listopada 1804 Turyn
Data i miejsce śmierci	5 stycznia 1878 Florencja
Premier Włoch
Okres	od 28 września 1864 do 20 czerwca 1866
Poprzednik	Marco Minghetti
Następca	Bettino Ricasoli
Premier Królestwa Sardynii
Okres	od 19 lipca 1859 do 21 stycznia 1860
Poprzednik	Camillo Cavour
Następca	Camillo Cavour
Odznaczenia
Multimedia w Wikimedia Commons

Alfonso Ferrero La Marmora (ur. 18 listopada 1804, zm. 5 stycznia 1878) – włoski generał i polityk, jedna z czołowych postaci włoskiego Risorgimento. Był młodszym bratem generała Alessandra La Marmory.

Po okresie nauki w szkole wojskowej rozpoczął służbę w armii królestwa Sardynii w 1823 roku w stopniu porucznika artylerii. Od 1845 r. major, od 1848 r. generał brygady. Brał udział w różnych walkach wojsk piemonckich z Austrią podczas pierwszej włoskiej wojny niepodległościowej. 5 sierpnia 1848 r. uwolnił króla Karola Alberta uwięzionego w rewolucyjnym Mediolanie.

W latach 1855−1856 dowodził oddziałami sardyńskimi biorącymi udział w wojnie krymskiej. Podczas tzw. drugiej włoskiej wojny o niepodległość w 1859 r. był dowódcą wojsk sardyńskich. Od 1861 do 1864 roku był gubernatorem Neapolu. W latach 1864–1866 premier Włoch w dwóch rządach: La Marmora I do 31 grudnia 1865 i La Marmora II. Po klęsce pod Custozą został posądzony o zdradę. Broniąc się opublikował dokumenty, co uważano za zdradę tajemnic państwowych.