Alonzo Mourning

Alonzo Mourning

#33
środkowy
Pełne imię i nazwisko	Alonzo Harding Mourning, Jr.
Pseudonim	Zo
Data i miejsce urodzenia	8 lutego 1970 Chasapeake
Wzrost	206 cm
Masa ciała	118 kg
Kariera
Aktywność	1992–2009
Szkoła średnia	Indian River (Chesapeake, Wirginia)
College	Georgetown (1988–1992)
Draft	1992, numer: 2 Charlotte Hornets
Kariera klubowa Lata Kluby Wyst. 1992–1995 Charlotte Hornets 1995–2002 Miami Heat 2003–2004 New Jersey Nets 2005–2008 Miami Heat
Kariera reprezentacyjna Lata Reprezentacja Wyst. 1990–2000  Stany Zjednoczone
Dorobek medalowy Igrzyska olimpijskie złoto Sydney 2000 koszykówka Mistrzostwa świata złoto Toronto 1994 koszykówka brąz Buenos Aires 1990 koszykówka Igrzyska Dobrej Woli srebro Seattle 1990 koszykówka
Strona internetowa

Alonzo „Zo” Harding Mourning Jr. (ur. 8 lutego 1970 w Chasapeake) – amerykański koszykarz, występujący na pozycji środkowego. Mistrz NBA z 2006^[1], dwukrotnie wybrany najlepszym obrońcą roku ligi^[2], siedmiokrotny uczestnik meczu gwiazd. Mistrz olimpijski i świata^[3][4].

W 1988 wystąpił w meczu gwiazd amerykańskich szkół średnich - McDonald’s All-American^[5].

Mourning studiował na Georgetown University, gdzie grał w uczelnianej drużynie Georgetown Hoyas^[6]. W drafcie 1992 został wybrany przez Charlotte Hornets z nr 2., tuż za Shaquillem O’Nealem. W debiutanckim sezonie został wybrany do pierwszej piątki debiutantów oraz zajął drugie miejsce w głosowaniu na debiutanta roku NBA^[7][8]. W Charlotte grał trzy sezony i w 1995 r. został przekazany do Miami Heat.

W czasie gry w Miami jeszcze bardziej rozwinął się jego talent – w 1999. Został wybrany do pierwszej piątki ligi^[9], a w roku następnym do drugiej piątki NBA^[9], a także do pierwszej piątki obrońców^[10]. Tutaj także zdobył dwa razy nagrodę obrońcy roku^[2]. W sezonie 1998/1999 zajął drugie miejsce w głosowaniu na MVP rozgrywek zasadniczych^[11].

W trakcie sezonu 2000/2001 musiał wycofać się z zawodowej koszykówki z powodu choroby nerek (ogniskowe segmentowe stwardnienie kłębuszków nerkowych, jedna z postaci kłębuszkowego zapalenia nerek), ale powrócił na Mecz Gwiazd. Mimo iż podpisał kontrakt z New Jersey Nets, choroba postępowała i Zo musiał zawiesić swój status zawodnika. 19 grudnia 2003 poddał się zabiegowi przeszczepu nerki. Na dobre wrócił do koszykówki w sezonie 2004/2005, ponownie w drużynie Heat. Przyjęty entuzjastycznie przez fanów, przyczynił się do zdobycia pierwszego w historii klubu tytułu mistrza NBA, będąc wartościowym zmiennikiem Shaquille’a O’Neala.

Dwukrotnie reprezentował USA na Mistrzostwach Świata – w 1994^[4] został mistrzem świata, zaś w 1990 zdobył brązowy medal^[12]. Występował także w Dream Teamie podczas Igrzysk w 2000, w Sydney, gdzie drużyna USA zdobyła złoty medal^[3].

W 2002 wystąpił w filmie Magiczne buty^[13].

22 stycznia 2009 podjął decyzję o zakończeniu kariery.

Pracując w Miami Heat na stanowisku wiceprezydenta ds. programu zawodników zdobył tytuły mistrzowskie w 2012 i 2013 roku.