Anhydryt

Ten artykuł od 2011-01 zawiera treści, przy których brakuje odnośników do źródeł.

Należy dodać przypisy do treści niemających odnośników do źródeł. Dodanie listy źródeł bibliograficznych jest problematyczne, ponieważ nie wiadomo, które treści one uźródławiają.
Sprawdź w źródłach: Encyklopedia PWN • Google Books • Google Scholar • Federacja Bibliotek Cyfrowych • BazHum • BazTech • RCIN • Internet Archive (texts / inlibrary)
Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.

Anhydryt

kryształy anhydrytu
Właściwości chemiczne i fizyczne
Skład chemiczny	CaSO4 (bezwodny siarczan wapnia)
Twardość w skali Mohsa	3–3,5[1]
Przełam	muszlowy
Łupliwość	doskonała, wyraźna, trójkierunkowa
Układ krystalograficzny	układ rombowy[2][3][4]
Gęstość	2,9–3[1] g/cm³
Właściwości optyczne
Barwa	najczęściej bezbarwny, rzadziej biały, szary z odcieniem niebieskim lub czerwonym (różowym)
Rysa	biała
Połysk	szklisty, perłowy
Multimedia w Wikimedia Commons
Hasło w Wikisłowniku

Anhydryt (gr. an = bez i hydro = woda (anhydros = bezwodny), nazywany czasem "gipsem bez wody"^[1]) – substancja krystaliczna o barwie niebieskoszarej, rzadziej białej lub kremowej. Łatwo wchłania wodę, co powoduje zwiększenie jej objętości o nawet 60% Może przy tym pękać i rozwarstwiać się. Anhydryt jest stosowany w budownictwie, jubilerstwie oraz przemyśle cementowym. Nazwa ta obejmuje dwa pokrewne pojęcia:

1. minerał z grupy siarczanów – siarczan wapnia^[1]
2. monomineralna skała osadowa (siarczanowa), zbudowana niemal wyłącznie z minerału o tej samej nazwie, a podrzędnie z gipsu, kalcytu, i halitu.