Płeć |
żeńskie |
---|---|
Znaczenie | |
Języki |
hebrajski |
Słowo |
hebr. חַנָּה – „łaska” |
Znaczenie |
„pełna łaski, pełna wdzięku” |
Alternatywne nazwy | |
Warianty obcojęzyczne |
Ann, Anne, Άννα, Анна |
Formy pochodne |
Ania |
Pokrewne imiona | |
Popularność |
Anna – 1 072 616 osób w Polsce (1. miejsce wśród imion żeńskich i wśród wszystkich imion w Polsce); Hanna – 222 618 osób w Polsce (31. miejsce wśród imion żeńskich)[1] |
ⓘAnna, ⓘHanna (hebr. חַנָּה hannāh – „łaska”) – imię żeńskie pochodzenia hebrajskiego, które tłumaczy się jako „pełna wdzięku, łaski”[2]. W Polsce imię Anna notowane jest od 1229 roku, zaś w formie Hanna – od 1311 roku[3], ze staropolskimi zdrobnieniami: Annusza, Hannula, Hannusza, Anica, Anka, Anuchna, Anula, Anulka, Anusza, Hanc(z)ka, Hania, Haniła(?), Hanka, Hanszka, Hanuchna, Hanula, Hanulka, Hanusza, Hanuszka, Hańka, Janka, Nuchna, Nutka[4]. Nagłosowe h- można wyjaśnić jako przydech przed samogłoską znajdującą się na początku imienia lub jako wyraz wpływów niemieckich[5]. Forma Hanna, jakkolwiek stała się imieniem nadawanym samodzielnie, w dalszym ciągu wraz z pochodnymi formami – również w czasach współczesnych – występuje jako spieszczenie imienia Anna. Inne formy pochodne: Anita, Aneta, Anika.
Anna jest najpopularniejszym imieniem w Polsce. Według stanu na styczeń 2024 roku imię to nosi 1 072 616 kobiet w Polsce[1], czyli 5,51% żeńskiej populacji kraju (ponad ) . Jest ono około 56% częstsze niż drugie co do popularności imię w Polsce – Piotr (689 313 osób). Ponadto Hanna w całej populacji Polek zajmowała w 2017 roku 46. miejsce (151 291 osób)[6].
Wśród imion nadanych nowo narodzonym dzieciom w 2017 roku Anna zajęła 19., a Hanna 6. miejsce wśród imion żeńskich[7].
Anna i Hanna imieniny obchodzą:
W niektórych[kto?] kalendarzach możemy spotkać się także z datami takimi jak 5 stycznia, 12 stycznia oraz 18 października[potrzebny przypis].