Antocyjany

Antocyjany, antocyjaniny^[1][2] (E163) – grupa organicznych związków chemicznych z klasy flawonoidów^[3][4], będących glikozydami, w których barwnymi aglikonami są antocyjanidyny^[1][5][6] (zazwyczaj cyjanidyna, pelargonidyna lub delfinidyna)^[1][5]. Są naturalnymi barwnikami pochodzenia roślinnego^[1][2][5], występującymi w wakuolach (głównie w kwiatach i owocach)^[5][7], w postaci granulek o różnej wielkości^[7]. Dużą zawartością antocyjanów odznaczają się m.in.: borówki czarne, maliny, czarne porzeczki, czarny bez, jeżyny, aronia, czerwona kapusta, winogrona oraz bakłażany^[8][9]. Do celów przemysłowych otrzymuje się je poprzez ekstrakcję liści czerwonej kapusty lub skórek winogron^[10].

Badania nad antocyjanami rozpoczął w 1914 roku Richard Martin Willstätter^[1]. Obecnie uważa się, że pełnią w organizmie funkcje ochronne^[5][10], m.in. przed promieniowaniem UV. Przywabiają także zapylacze oraz zwierzęta rozprzestrzeniające nasiona^[5].